Muskizko padurak, plazer asko ematen digun lekua. Non aurki dezakegu gure martin arrantzale maitea…
…koloretako koartzak…
…galdutako flamenkoren bat…
Eta aztore bat. Aztore bat??
Baietz, zingira-mirotz bat ere eman digula…
…eta zapelaitzaren bat, baina… aztore bat?
Zorte kontua da. Eta une egokian leku egokian egotetik, flamenkoarekin gertatu zen bezala, handik harrapatu gintuena eta handik bi egunera desagertu zena, hondartza argazkilari desengainatuz beteta utziz…
Zoria, oraingoan, zetrero gazte baten itxuran agertu zitzaigun, bere aztore trebatzen.
Accipiter gentilis ale ederra, gaztetxo, bularra kolore argiz jaspeatua, begi horiz eta moko sendoz .
Adibide hori – aztore finlandiarra – itxian hazten da, eta hegazti mota hori oso balioetsia da falkoneriaren munduan. Beste hegazti txiki batzuen ehizako espezialistak dira, baina ez dituzte karraskariak alferrik galtzen, eskura aurkitzen badituzte.
Aztore autoktonoetatik bereizten dira, bularrean duten marrazkirik argiena eta tamaina handiagoa dutelako.
Gutxitan izaten dugu zure begien ezaugarriak hurbiletik aztertzeko aukera, bere begi-mintzarekin, hegaztien eta narrastien arteko erlazioa erakusten duena…
… Edo haren profil estilizatua, luma orraztuak eta moko zoragarriro kurbatua…
Menderatuta badaukat…
Atsegin handia izan da hain hegazti zoragarria hurbiletik ikustea. Horixe dute Muskizko padurek, beti harritzen zaituztela!
Espero dugu berriro ikusiko dugula harrapari zoragarri hau bere askatasuna lortuta… posible izango da?
