Neguko arratsaldean, Arraizko igoeraren hasieran, noski. Egun eguzkitsuen bolada, horrelako hegazti ikusteaz gozatzeko aukera ematen digutenak. Txepetx arrunta, txiki eta bihurri txoritxoa.
Egun batzuk lehenago kasualitatez ikusi genuen, adar lehor batzuen artean ezkutaturik, lurrean, zerbait mugitzen ikusi genuen, eta sagu txiki eta arre bat izango zela pentsatu genuen…hegaldia hartu zuenean ta harritu egin ginen
Inguruan zebilela jakinda, dei bat egitea erabaki genuen. Eta tokian bertan agertu zen, kuxkusero , ustezko intrusioarekin ia haserre
Elkarrizketa alai bat hasten, hegoak goratabehera konstante batean mugituz
Guretzat jarrera polit honetan pausatuz, non bere hegalen edertasuna ikusten den.
Bere lurraldea birika betean aldarrikatzen zuen, kante jotzaile onena bezala.
Hurrengo koplaren aurretik atseden hartuz, jainkotiar zintzo bezala itxaronaraziz.
Eta gogotsu bota zuen bere burua hurrengo tonadillaren bila.
Kontzertua amaitu zela erabaki zuen arte, ez genuela sarrera ordaindu.
Eta, gure presentziaz nazkaturik, bakarrik egoteko desiraren berri eman zigun…
Bihar gitarra ekarriko dugu!