Goizeko zazpietan, denak aldi berean etxetik irtenda, ordutegia oso mugatuta baitdaukagu, besterik ez dugunez … eta jendea ez nahastearren eta jendetzarik ez osatzearren, manifestazioa egin genuen azkenean, paseko araba-zozo pikartak bezala.
Ni lurrera begira noa, horrela ez dut inor agurtzen, gero maskararik eta eskularrurik gabe ikusi zaituztela esaten dute eta liatzen da…
Eta beti egongo dira begi erne zaintzaileak arrotzak antzemateko, hau da, 70 urtetik gorako pertsonak kirolarien artean, haurren orgatxoak edo peluxe-txakurrak…
Niri ez zaidala bat bera ere pasatzeko esan didatela, txakurrarekin mendira igotzen hasten direla eta gero ogiaren bila doazela esaten dizutela, eta gero aitona paseatzen ari direla, eta gero umeak irten behar badu… eta horrela ez dagoela isunak jartzeko modurik.
Edo ariketa eta nutrizioko adituak, ordu gutxi horiek ahalik eta etekinik handiena ateratzeko modurik egokienaz informatzeko.
Asko esaten dute kirola egitera joaten direla, eta garagardo-tripak eta aurpegi gorriak besterik ez ditut ikusten. Hauei bi berrogeialditan sasoian jartuko nizkieke…
Balkoi goiztiarrek pasaeran jauzika ibiltzen gaituzten bitartean, egun onak eta isun gutxi opa dizkigute. Eta iritzia emateko eskubidea erabiliz…
Juaniiiii, Pepiren semea pasatzen da hortik, begira zein ederra dagoen, pixka bat gizendu da, ez? Hamar bat kilo kalkulatzen dizkiot… baina ederra dago aurpegiz, ezta? Agur ederra!!!!
-Luma botatzen ari naizela, gaizki pentsatua! Zizare argalen dietan banauzue…
…eta gizakiek ez dute ogitartekoen hondarrik uzten, horrela ez dago mendira igotzeko indarrik…
eta ibilaldi on baten ondoren gorenera iritsi ginen, bost minutuz gozatu genuen bistez, eta behera berriro, hurrengo olatuari lekua utzi behar zaiola.
Zorroza aldera fosforito kolore asko ikusten da errepidean, txirrindularien gunea da, trafiko gutxi dago berrogeialdiarekin, hauek bai dakitela aprobetxatzen, eta denak ilaran, zein formalak!
Eta gauden bezala, kritik….. esaaaan, iritzia ematen dugu…
Eskuinaldera, Bilboko erdialdea ikusten da. Halaaaaa!!! denok korrika Abandoibarran, ez dago lekurik arkakusorentzat ere!!! Baina isun bat bera ere ez, ezta?, munizipalak ere korrika joaten ez diren bezala, hankarik ez badute, nik dakidala, autotik jaisten ez badira…
Ibilaldi motza baina gogorra izan da, eta behera jaistean gazteriari utzi diogu lekua, oraindik mendira igotzen diren 70 urtetik gorakoak, paseatzeko orduak aprobetxatuz. Han ez die birusak hartuko, ziur!!!
Gorenera igo gara, ez iturrian geratzen diren petimete horiek bezala, ogitartekoa jaten…. jeje, eta kraskatu berri dieten isuna, botiloia, bilera, otordua eta atsedena egiten ari direlako !!!
Bihar gehiago…. edo gutxiago, orain hainbeste gauza egiten uzten digutenez, ez dugu denetarako astirik!
Neguko arratsaldean, Arraizko igoeraren hasieran, noski. Egun eguzkitsuen bolada, horrelako hegazti ikusteaz gozatzeko aukera ematen digutenak. Txepetx arrunta, txiki eta bihurri txoritxoa.
Nire publikoaren zain
Egun batzuk lehenago kasualitatez ikusi genuen, adar lehor batzuen artean ezkutaturik, lurrean, zerbait mugitzen ikusi genuen, eta sagu txiki eta arre bat izango zela pentsatu genuen…hegaldia hartu zuenean ta harritu egin ginen
Zerekin nahastu nauzu????
Inguruan zebilela jakinda, dei bat egitea erabaki genuen. Eta tokian bertan agertu zen, kuxkusero , ustezko intrusioarekin ia haserre
Hau da nire lekua, nire erresuma, nire eskualdea, ohartarazten dizut, ihes egin ezazu orain, ahal duzun artean..
Elkarrizketa alai bat hasten, hegoak goratabehera konstante batean mugituz
Txikia naiz, matoia ere bai, aurpegia eman ausartzen bazara!
Guretzat jarrera polit honetan pausatuz, non bere hegalen edertasuna ikusten den.
Bada, badirudi hemen ez dagoela inor, ea nahastu naizen…
Bere lurraldea birika betean aldarrikatzen zuen, kante jotzaile onena bezala.
Saiatzen den edonoriiiii/ ohartarazten diooooot/ kontuz ibili behar duelaaaaa/ Nirekin sartzen badaaaa/ merezi duena emango diolaaaaa
Hurrengo koplaren aurretik atseden hartuz, jainkotiar zintzo bezala itxaronaraziz.
Arnasarik gabe geratzen naizela, ufffff.
Eta gogotsu bota zuen bere burua hurrengo tonadillaren bila.
Hortik telebistaren lehiaketara eramaten naute.
Kontzertua amaitu zela erabaki zuen arte, ez genuela sarrera ordaindu.
Ba bi hauek ez zaizkit ordaindu gabe sartu? A ze muturra..
Eta, gure presentziaz nazkaturik, bakarrik egoteko desiraren berri eman zigun…
