Goizeko zazpietan, denak aldi berean etxetik irtenda, ordutegia oso mugatuta baitdaukagu, besterik ez dugunez … eta jendea ez nahastearren eta jendetzarik ez osatzearren, manifestazioa egin genuen azkenean, paseko araba-zozo pikartak bezala.
Ni lurrera begira noa, horrela ez dut inor agurtzen, gero maskararik eta eskularrurik gabe ikusi zaituztela esaten dute eta liatzen da…
Eta beti egongo dira begi erne zaintzaileak arrotzak antzemateko, hau da, 70 urtetik gorako pertsonak kirolarien artean, haurren orgatxoak edo peluxe-txakurrak…
Niri ez zaidala bat bera ere pasatzeko esan didatela, txakurrarekin mendira igotzen hasten direla eta gero ogiaren bila doazela esaten dizutela, eta gero aitona paseatzen ari direla, eta gero umeak irten behar badu… eta horrela ez dagoela isunak jartzeko modurik.
Edo ariketa eta nutrizioko adituak, ordu gutxi horiek ahalik eta etekinik handiena ateratzeko modurik egokienaz informatzeko.
Asko esaten dute kirola egitera joaten direla, eta garagardo-tripak eta aurpegi gorriak besterik ez ditut ikusten. Hauei bi berrogeialditan sasoian jartuko nizkieke…
Balkoi goiztiarrek pasaeran jauzika ibiltzen gaituzten bitartean, egun onak eta isun gutxi opa dizkigute. Eta iritzia emateko eskubidea erabiliz…
Juaniiiii, Pepiren semea pasatzen da hortik, begira zein ederra dagoen, pixka bat gizendu da, ez? Hamar bat kilo kalkulatzen dizkiot… baina ederra dago aurpegiz, ezta? Agur ederra!!!!
-Luma botatzen ari naizela, gaizki pentsatua! Zizare argalen dietan banauzue…
…eta gizakiek ez dute ogitartekoen hondarrik uzten, horrela ez dago mendira igotzeko indarrik…
eta ibilaldi on baten ondoren gorenera iritsi ginen, bost minutuz gozatu genuen bistez, eta behera berriro, hurrengo olatuari lekua utzi behar zaiola.
Zorroza aldera fosforito kolore asko ikusten da errepidean, txirrindularien gunea da, trafiko gutxi dago berrogeialdiarekin, hauek bai dakitela aprobetxatzen, eta denak ilaran, zein formalak!
Eta gauden bezala, kritik….. esaaaan, iritzia ematen dugu…
Eskuinaldera, Bilboko erdialdea ikusten da. Halaaaaa!!! denok korrika Abandoibarran, ez dago lekurik arkakusorentzat ere!!! Baina isun bat bera ere ez, ezta?, munizipalak ere korrika joaten ez diren bezala, hankarik ez badute, nik dakidala, autotik jaisten ez badira…
Ibilaldi motza baina gogorra izan da, eta behera jaistean gazteriari utzi diogu lekua, oraindik mendira igotzen diren 70 urtetik gorakoak, paseatzeko orduak aprobetxatuz. Han ez die birusak hartuko, ziur!!!
Gorenera igo gara, ez iturrian geratzen diren petimete horiek bezala, ogitartekoa jaten…. jeje, eta kraskatu berri dieten isuna, botiloia, bilera, otordua eta atsedena egiten ari direlako !!!
Bihar gehiago…. edo gutxiago, orain hainbeste gauza egiten uzten digutenez, ez dugu denetarako astirik!
-Aizu, auzoan esan dute esan dutela Udalean esan dutela Aldundian esan dutela Jaurlaritzan esan dutela jada atera gaitezkeela kirola egitera… badakizu non lor dezakedan egiaztagiria isunik ez jartzeko? Ziur badirela batzuk oraindik jakin gabe daudenak…
Eta nik, Bilbo erdian bizi naizenez, ezin dut hegaldi azkar bat ere bota, ikusita dago..
-Baietz, Pakok, Abusun bizi den ahate urdinak, kontatu didala, itsasadarrean zehar lasterketak antolatzen ari dira jada, zelako fieston muntatu egingo da!
Baina gure udalerritik kanpo erortzen da, ezta? Eta ezin da atera… non ematen dituzte ziurtagiriak? Hainbeste murriztapenekin ez gara ausartzen mokoa ateratzen ere…
-Ba Errekaldeko txolarreek berrogeialdi osoa daramate gose bat pasatzen… mamiek ere botatzen ez dietena… eskatu didate bisitan etortzeko, umeekin atera ahal izateko, jijiji
Nahiz eta orain pentsatzen dudan pizza apurrik ez badago, ni ez naiz mugitzen.
-Ez izan egonezinik, ziur asteburu honetan denak ogitartekoa hartuta hurbilduko direla, gurasoak korrika eta haurrak jolasean. Txakurra ekartzen ez duten bitartean…
Zer gutxi gustatzen zaizkidan txakurrak, oyesss, despistatzen zarenean urmaelera botatzen dira eta susto bakoitza jotzen digute…
-Neu amarekin joango naizela! Nazkatuta nago egun osoan harropuzkeriaz jokatzen ari zarelako.!!! Txurdinaga parkean habia bat gorde didate niretzat bakarrik!
Hainbeste egun elkarrekin luma puntak jartzen ari zaigu, hemen ez dago lekurik eztabaidatzeko…
-Badakit, Any Mendikosoloren lumengatik, parkeetatik korrika egin ahal izango dugula, baldin eta segurtasun-distantziak errespetatzen baditugu eta herritik irteten ez bagara…
Eta han ez dira zakur solteak onartzen, edozein egunetan beraiekin bizitzera joaten naiz…
–Ikusten dudanez, alde egiteko gogo handia duzue denok, ba niregatik, ederki! Horrela parke osoa daukat niretzat bakarrik, eta nire lumaje ederra eguzkitan jantzi ahal izango dut, guztiak liluratuz nire edertasunarekin!
Eta litxarrerietan more jarri, lur zizaretxoak bakarrik jaten ari bainaiz.
-Honek oraindik ez du jakin finde honek euria egingo duela, eta hemen ez da tatoa ere etorriko...
Errenkadak hautsi, ez dago ezer ikusterik, zoazte…
-Baina, azkenean, nola geratu gara? Aterako gara? Ez gara aterako? Zein distantziatara? Zenbat denbora? Noraino? Korrika egin dezakezu, hegan egin, paseatu, piscolabis bat hartu? Eta ziurtagiria jasotzen den lekuan???? Norbaitek badaki?????
Hau leku ezin hobea da berrogeialdia pasatzeko, ez da inor ikusten eta bista ezin hobeak dira, janaria gertu, lurrera jaitsi besterik ez dut egin behar, eta han hainbat xomorro dauzkat nire menpe… uste dut primeran pasatuko dudala…
Han zaldi batzuk ikusten dira mahai gune inguruan… pobreak, jendea noiz agertuko zain egongo dira…
Beste aldera, ikuspegiak are hobeak dira! Mendiak eta haranak, han Iberdrolako dorrea, alde honetan Arraiz daukat, aurrean Arnotegi , eta behi horiek arrastoak uzten ari dira zelai osoan, baina honaino ez da iristen usaina…
Tira!, orkatz pare bat jaitsi dira, zein majuak!
Hau bakea. Urruntze istoria horrekin, inor ez dator gogaitzera. Eta ni ermitau samarra izanda…
Zoragarriko koarentena pasatuko dut.
-Kaixo, bizilagun! Nola daramazu? Aurreko zuhaitzetik ikusi zaitut, haritzetik, badakizu, okila-renatik. Jo, egun osoa «Eutsiko diot» ren pum pum-arekin ematen duena, ez dago jasango duenik, ihes egiten dut norbaitekin hitz egin behar dudala, ez zara aspertzen? Konfinamenduaren kontu hau ezin da hain zorrotza izan, ziur nago gobernuak gauzak ezkutatzen dizkigula, ez da hainbesterako… bla bla requetebla…
Ez izorratu, auzoko kotilla, beste zereginik ez daukana… ea zer esaten diodan bakean utz nazan…
-Metro eta erdiko distantzia, ez duzu jakin? Hobe duzu etorri zaren tokitik joatea, nik ez baitut istilurik nahi… Gainera, hemen dauden zuhaitz guztiekin, jakin al daiteke zergatik zatozen nirera? Zoaz eta bilatu zeurea !!!
Horrela, mahats txarrarekin, jakinaren gainean egon dadin…
Joé, nolako izaera, nolako mingostasuna, ni elkar pikoteo apur bat proposatzera nentorrela, zuhaitz huts bat ikusi dudala barruan zomorro asko zuela…
-Lagun… utziko didazu gonbidatzen…?
Joan egin da? Ay ez, nire atzean dagoela, gorrarena egingo dut…
Uf, ez du begiak kliskatzen, ni ez banengo bezala, edo gorrarena egiten ari balitz bezala, ikusi behar da antipatikoa dela, edonork jasaten duela, ziur nago ahaideak alde egin diola borde izateagatik, ez, nik esaten badut badagoela elementu bakoitza ez dakiela elkarrekin bizitzen, ez naiz harritzen gobernuak konfinamendua jarri izana, batzuentzat egoera hau ere ona izango da… bla bla bla…
Ur azpian ere ez bada isiltzen, birikak puztuko ditut eta bat, bi eta…
–Alde egin dezazula beste zuhaitz batera behingoz!!! Geratu etxean, baina ZEURE ETXEAAAAN!!!!
Bale, valeeeee, harrapatu dut!!!
Ale, beste zuhaitz baten bila. Hurbiltasun handiegia auzokide kotorroekiko. Ikusten ari naiz txtxangorria haritz lehorr uzten duela, Sevillara joan zenak bere aulkia galdu zuen ba! Banoa!
Gero ziur nago haserretuko dela eta erreklamatuko du, jijijij, baina hemen korrika egiten ez duena hegan egiten du !!!
Hilabete daramagu konfinamenduan, gure etxean, giltzapeturik, abstinentzia pajareril sindromea pasatzen, gure armarik onenekin borrokatzen: pazientzia eta gure lagun leiala, argazki-kamera. Beste lankide bat ere badugu, gure txakurtxo Itzal, beti prest azken aurreko paseoa emateko… sofaraino. Hau amaitzen denean, errodatzen irtengo da!
Ni eguzkitan oso lasai egonda,ea, ez zirikatu…
Hiria hutsik edukitzearekin batera, badirudi gure ohiko txoritxo batzuek animatzen direla bisita bat egitera. Ohituta geunden txolarreetara, buztangorrietara, txatxangorrietara,… baina lehen aldia da txinbo kaskabeltz bat ikusten dudala nire leihora agertzerakoan.
Egun pare batez izan ditugu hainbat hemen inguruan, euren kantu eta presentziarekin gozatzen eta inguruko eltxoekin akabatzen, eskerrik asko!
Zer duzu gaur jateko?
Nire leiho aurreko teilatuan, txolarreek habia egiten dute. Horretarako, goroldioa lapurtu didate sarrerako hormatxotik, txakur-ileak eta burdin hesian lotutako zuntzaren bat, haize-egunetakoak.
Teila berdinen azpian, hainbat habia . Txitak jaiotzen direnean, Hau ez da bizitzea izango…
Buztangorria, inguruan ohikoa den beste bat. Goizero kantatzen du alboko etxeko antenara igota. Eta noizean behin argazkiren bat ateratzen uzten digu…
Atseden hartzen dut eta gero jarraituko…
Eta bere laguna, bere burua interesgarri bihurtuz.
Interesgarria? Eta nor uste duzu ari dela habia egiten?
Egunero, eguuuunero, gure lagunik goiztiarrenak esnatzen gaitu, txatxnagorriak. Eta batzuetan, hiruzpalau ahotsetako kontzertuak izaten dira, inguruko lau zuhaitz txikien artean ederki banatuta.
Hau nirea da , ez dut inorekin partekatzeko asmorik!
Inguruko kaskabeltz handia, neskari deika. Tit tit… tit tit…
Afaria prest daukat! Jateraaa!!!
Eta atzo bertan, karnaba talde handi bat kantu edo liskarretan lehiatzen ari zen, ez nago oso ziur…
Karduak kendu dizkidatela, nireak direla!
Eta hau bai ez nuela espero, txepetxa bat! Bere trino onena oparitu dit. Espero dut hemen habia egiten ariko zarela…
