Ehiztariak… hobe ez esatea.

Edo bai, noski esango dudala. Ehiztariez hitz egiten entzuten dudanean, nire pentsamenduak oso beltzak bihurtzen dira.

Ehizak zentzua izan zuen historiaurrean, Erdi Aroan, baita aitona-amonen garaian ere, haragia mahaian jartzea horren mende zegoenean, eta gizakiaren eta faunaren arteko oreka zegoenean. Gaur egun, ehizakiek eskopeta duten guztietan astoena nor den erakusten duen argazki bat ateratzeko bakarrik balio dutenean, ehizak ez du zentzurik. Pieza gehienak bota egiten dira. Izan ere, untxiak gaixotasunez beteta daude, eta, ondorioz, ezin dira jan. Parasitoz beteta dauden usoak, basurdeak… Ez dago inolako elikadura-segurtasunik pieza horietan.

ciervo joven
Tira, ez dugu kroketetarako ere balio… kokretetarako… kloketarako, esaten den bezala!

Hala ere, badira ehiztariak eta ehiza-barrutiak. Leku horietan, kobratu beharreko piezen osasun onari eutsi nahi zaio,elikadura ona ematen eta medimamentuak ematen, abeltzaintzako ustiategi baten antzera, adibidez.

Baina ez naiz inola ere pasatzen, mendia beraiena dela uste duten asteburuko ehiztariak jasan, irentsi eta onartzeagatik. Jaunak, ehiza-arauek zehazten dute ezin dela tirorik jo edozein bidetatik 50 metro baino gutxiagora (ibilita edo ez, inoiz ez dakizu inor pasatzen den) eta edozein eraikinetatik 200 metro baino gutxiagora. Eta hori, Arraizen, ez da betetzen.

LEHENIK, ARGI GERA DADILA EZ DELA EHIZA-EREMU BAT, EZ EHIZA-BARRUTI BAT, EZ «PRAU» bat .EZETZ.

Bigarrenik, etengabe igarotzen dira handik: haurrak dituzten familiak, txakurrak, txirrindulariak, korrikalariak, aitona-amonak, mendizaleak, argazkilariak… jendea oro har, eta naturaz gozatzen dutenak bereziki. Eta bai, perdigoiak indarrik gabe erortzen dira, baaaaaina, berriro diot: EZ DA EHIZA-EREMU BAT. Argi dago?

Kasketaldi honek badu bere arrazoibidea: azken bi hilabete hauetan, pagausoak, birigarroak edo birigarroak pasatzean, garai honetan zer gerta ere, zaletu batzuek oinezko guztien aurrean apustu egin eta tiroak jo dituzte. Eta ahal izan dutena hil dute, bereizi gabe. Izan ere, «ehiztari» horien beste arazoetako bat da ez dutela begi onik, eta haintzat gauza bera da birigarro bat, araba-zozo bat eta harrapari txiki bat ere bai. Edo txirrindulari bat untxi batekin nahasten dute…

Utzi niri tiroka, ea nor dabilen korrika!

Kontsolatzen nauen gauza bakarra da, noizean behin udaltzainak bertaratzen direla eta baten bat isun batekin bero bero joaten dela… edo hala espero dut. Ni, berriz, txilibitu batekin igotzea pentsatzen ari naiz, ea aipatutzat ematen diren… ipurdian perdigoi bat aurkitu aurretik!

Imajinatzen al dituzue txikitxo hauek gizalegerik gabekoren gerrikoaz batetik zintzilik?

Deja una respuesta

Tu dirección de correo electrónico no será publicada. Los campos obligatorios están marcados con *