Joan den hilean Trapagarango ahatetxo urdinxkak (basahateak) bisitatu genituen eta, begira nondik, saria izan genuen: ahate joyuyo bat. Nondik atera da?
Ez zirudien oso deigarria bere senide europarrenen artean,… bakarrik…desberdina ematen zuen…
… azentu desberdineko lagun batek bisitatzen gaituenean bezala, eta denek ezagutu nahi dutenean bezala, nobedadeagatik. Ez dela hobea, ezta okerragoa ere, baina kortxolis! Berria da!!!
Izan ere, ahate hau etorri berria zen. Urteetan ondo sartutako oinezko batek esan zidanez, bezperan iritsi zen…
… eta bai, hasiberria zirudien, koadrilako gainerakoek pixka bat baztertua baitzuten…
… eta nohizean behin bultzadaren bat edo beste ematen zioten
«Ahatekada kriminaletik» ezkutatzen eta ibaiaren bihurgune batean babesten ari zela ikusi genuen.
Handik kontu handiz jaisten hasi zen korrontera iritsi arte…
… uraren indarragatik bere burua eramaten uzten zuen bitartean…
… urmael txiki batera iritsi arte,
non lasai geratu baitzen.
Gaur haren egoera egiaztatu dugu berriro, eta asko harritu gaitu…
… hobekuntza argi bat aurkitzea. Ederragoa dago, altuagoa…koloretsuagoa.
Masailetan zituen «kalte» txikiak luma berri zoragarriz estali dira…
…lumaje osoa koloretsua eta irmoa da, ezin hobeto delineatua…
… egoera onean dagoen ale bati dagokion bezala. Burua, mokoa inguratzen duten lerroak, bularraren marrazkia…
… itxura guztien arabera badirudi gure gaztetxoa bizitzeko leku on batera iritsi dela.
Izan daiteke eklipse garaia igaro zela, ahateek lumak aldatzen dituztenean, eta horregatik zirudien hain desangelaoa…
… baina gustatzen zaigu pentsatzea bere hobekuntza dagoeneko erabat integratuta egotearen ondorio dela!