Trenez bidaiak egiten

Aurten opari handi bat egin digute: aldiriko trenak sustatzeko asmoarekin, autoaren mende gutxiago egoteko helburuarekin eta garraiobide hori erabiltzen duten langile guztiei laguntzearekin, Renferen eta Feveren (aldiriak eta distantzia erdiak) tren-bonuak sortu dira, irailetik abendura doan bidaiatzea eskaintzen digutenak. Eta azken berrien arabera, urtebetera luzatzea planteatu dute.

Trenean 10 €ordaintzen dira bonua eskatzean, eta itzulgarriak dira hiru hilabetean hamasei bidaia baino gehiago egiten badira. Txolin bat, jaun-andreok, gazteak eta kriaturatxoak oro har. Eta zure maskota eraman dezakezu!!!

Berrikuntza horrek normalean bisitatzen ez genituen lekuetara bidaiatzera bultzatu gaitu. Lehenengo astean Zorrotzara joan ginen, Kadaguara, Nerbioian ureztaten ibaira, hurbilduz. Lertxunak, oiloak, ubarroiak, kaioak kantitatean eta ¡aztore bat! aurkitu ditugu.

Ez nau inork ikusi, hemen ondo ezkutatuta nago…

Landarediaren artean ezkutatuta, harrapakina oraindik atzaparren artean duela. Uroilo bat harrapatu zuen eta astiro lumatzen zuen…

Maldizioka!

Luzaro egon ginen hari begira. Ikaragaitz, bere lanarekin jarraitu zuen.

Bada, pixka bat disimulatu beharko da… daukadan gosearekin…

Harrapakina dastatzen hasi zenean, bakean jaten uztea erabaki genuen.

Bi egun geroago, berriz ere tren-bonua erabili genuen Barakaldoko Galindora hurbiltzeko.

Ibaian zehar ibili ginen: ahateren bat, uroilotxo pare bat, txoritxoak eta… uroilanda handi bat.

Bat, bi, iru lau
mokoa hondo sartzen dut

Txori txiki honi buruz esaten da askoz errazagoa dela entzutea ikustea baino. Hor zegoen, bada, ertz lohitsuan bila, gure gogoberotasunetik at.

bost, sei, zazpi, zortzi,
ez dagoela ezer hemendik…

Atera eta kanaberen artean sartzen zen, bere zereginetan erabat kontzentratuta, gu ausartzen ez ginen bitartean, ezta arnasa hartzera ere beldurtzen bazen ere… Martin arrantzale bat ere ikusi genuen, baina trebeagoa izan zen eta garaiz ezkutatu zen.

bederatzi, hamar, hamaika ta hamab…¡Arrotzak! Ezkutatzera!

Asteburu horretan bertan, gure helmuga gogokoenetako batera hurbildu ginen: Abusura. Bilboko itsasadarrak beti eskaintzen digu barietatea eta ezustekoren bat edo beste, hala nola Niloren antzara edo kaio polarra. Eta hurbil, hurbil, Bolintxuko irteera dugu, bake-hondar txiki bat edozeinbat txoritetako, ur-zozo hau bezala.

Hemen aurkitu dut mendietatik etorri berri den ur goxoa…

Esan beharra daukat denbora asko daramagula baten bila. Eta bat-batean esaten digute batzuk inguruan dabiltzala… egun batzuk kostatu zitzaigun aurkitzea! Hori bai, ordutik aurrera…

…amuarrain-kimu despistaturen bat…

…eguuuuunero leku berean. Plazer bat, laztana.

…eta asko, eltxo asko. Geratuko naiz!

Ikusten duzue zer gozatzen den trenarekin. Hurrengora arte!

Hegazti harraparieko istorio bat, rapaziña

Bizi naizen langile-auzora,Betolatzara, duela mende erdi baino gehiago Galiziako lurretatik etorritako kurrantez beteta, biloba asko iristen dira Gabonetan aitona-amonak bisitatzera. Beren lurra gogoratuz, mendira igotzen dira gaztainak eta pinaburuak biltzera, jada ez duten egurrezko sukalde horretara, eta haurrek barre egiten diete nagusiei, rapaz, rapaziñoz, rapaziña… deitzen dietenean.

-Txoritxoak bezala, amona, ez iezadazu hori esan! – Andrea da protesta egiten duena bitartean bere amona Hermi (bizitza osoko Herminiakoa, ama eta amona berdin deitzen baitziren), bere euskara-galego azentuarekin marmarka.

– Bada, hortik ere datorkie izena, hegazti bizkorrak eta begi onekoak direlako, zuk bezala, beti baitakizu kroketak daudenean ni bisitatzera etortzeko, rapaza! Eta politak harrapariak, kometak bezala hegan egiten dutenak… –

Ez da izango! Ez dago kometa batek bezala hegan egiten duen zomorrorik, asmatzen ari zara! –

-Begiratu gora. Ikusten? Hemen, Arraiz izeneko mendi polit honen goialdean, kometa lumadun asko ikusten dira. Han geldirik, harrapakinaren bila… –

-Hari batekin esekita al dago, Gabonetako zuhaitzeko bolak bezala? Egiten duen eta mugitzen ez den haizearekin… –

-Belatz gorria da. Horrela ondo bereizten du harrapakina. Lehenengo aurkitu eta gero… Zas! Bere bila botatzen da.

-Eta beste hori,hain zuritxoa dena? –

-zapelatz listorjale bat. Asko gustatzen zaizkio erleak, baina liztor handi eta gaizto horrekin ere laguntzen digu. Oso urrutitik datorrela… Asiatik?. Erleen etsaiak direla. Eta badakizu erleek ezti aberatsa ematen digutela…

Ba oso txulo da… eta beste hori? Elkarren antz handia dute, baina ez dira berdinak… –

Aztore bat da, hegoak azpitik marratuta daude, baina gainetik iluna da… eta begi gorriak ditu!

-Jo, abueli, nik ez dakit nola bereizten dituzun, oso urrun daude eta… Uy, ezetz, hori oso gertu dagoela eta oso handia dela, korrika egin behar, harrapatuko gaituela!!!

-Ai rapaziña, ez beldurtu, neskarik ez du jaten eta!!! Putre bat da, hemen asko daude eta batzuetan gertutik ikus ditzakezu, Artigasko zabortegiaren ondoan arroken artean jartzen direnean. Lehengusu bat du, dena zuri-beltza, eta sai zuria du izena.-

Eta begira, bere ondoan hegan egiten duena, hori da zapelaitz bat. Zonalde berberak gustatzen zaizkie, seguru sagutxo asko daudela hor inguruan… –

-Askoz txori gehiago dago? Eta denontzako janaria dago? –

Hegazti harrapari asko dago, bai, batzuetan harrobi aldera bisitan etortzen den belatz handia ikusten dut, eta arrano txikia, eta gabirai bat, eta elanio urdina, nahiz eta hori behin bakarrik ikusi dudan, eta zein polita zen… eta nik uste dut baietz, denontzako janaria dagoela, bestela… ez lirateke hemen egongo, ezta? –

-Ez dago gehiago? Eta kometa batek bezala hegan egiten duena? Nik ez dudalako ikusi, e!

-Zuk, ingelesez dakizunez, nola esaten da kometa? –

-Kite.

-Hor dituzu, bada, miru beltza, ingelesez black kite deitzen dena, eta miru erreala, ingelesez…-

-Royal kite! –

-Kar-kar! Ba ez, rapaza, errazagoa da, duen kolorea ikusten duzu… red kite deitzen zaio-

-Uala… eta zuk nola dakizu hori? Ingelesez ere badakizu? –

Amona Hermik barre egiten du barrutik, eta barrea burbuila bat bezala hazten da tripatik eztarriraino, eta pozez borborka hasten da.

-Ez, neskato nirea, nik Google daukat!

Gabonetan bilobak zaintzen dituzten amona guztiei eskainia. Urte askotarako!