Bizi naizen langile-auzora,Betolatzara, duela mende erdi baino gehiago Galiziako lurretatik etorritako kurrantez beteta, biloba asko iristen dira Gabonetan aitona-amonak bisitatzera. Beren lurra gogoratuz, mendira igotzen dira gaztainak eta pinaburuak biltzera, jada ez duten egurrezko sukalde horretara, eta haurrek barre egiten diete nagusiei, rapaz, rapaziñoz, rapaziña… deitzen dietenean.
-Txoritxoak bezala, amona, ez iezadazu hori esan! – Andrea da protesta egiten duena bitartean bere amona Hermi (bizitza osoko Herminiakoa, ama eta amona berdin deitzen baitziren), bere euskara-galego azentuarekin marmarka.
– Bada, hortik ere datorkie izena, hegazti bizkorrak eta begi onekoak direlako, zuk bezala, beti baitakizu kroketak daudenean ni bisitatzera etortzeko, rapaza! Eta politak harrapariak, kometak bezala hegan egiten dutenak… –
Ez da izango! Ez dago kometa batek bezala hegan egiten duen zomorrorik, asmatzen ari zara! –
-Begiratu gora. Ikusten? Hemen, Arraiz izeneko mendi polit honen goialdean, kometa lumadun asko ikusten dira. Han geldirik, harrapakinaren bila… –
-Hari batekin esekita al dago, Gabonetako zuhaitzeko bolak bezala? Egiten duen eta mugitzen ez den haizearekin… –
-Belatz gorria da. Horrela ondo bereizten du harrapakina. Lehenengo aurkitu eta gero… Zas! Bere bila botatzen da.
-Eta beste hori,hain zuritxoa dena? –
-zapelatz listorjale bat. Asko gustatzen zaizkio erleak, baina liztor handi eta gaizto horrekin ere laguntzen digu. Oso urrutitik datorrela… Asiatik?. Erleen etsaiak direla. Eta badakizu erleek ezti aberatsa ematen digutela…
Ba oso txulo da… eta beste hori? Elkarren antz handia dute, baina ez dira berdinak… –
Aztore bat da, hegoak azpitik marratuta daude, baina gainetik iluna da… eta begi gorriak ditu!
-Jo, abueli, nik ez dakit nola bereizten dituzun, oso urrun daude eta… Uy, ezetz, hori oso gertu dagoela eta oso handia dela, korrika egin behar, harrapatuko gaituela!!!
-Ai rapaziña, ez beldurtu, neskarik ez du jaten eta!!! Putre bat da, hemen asko daude eta batzuetan gertutik ikus ditzakezu, Artigasko zabortegiaren ondoan arroken artean jartzen direnean. Lehengusu bat du, dena zuri-beltza, eta sai zuria du izena.-
Eta begira, bere ondoan hegan egiten duena, hori da zapelaitz bat. Zonalde berberak gustatzen zaizkie, seguru sagutxo asko daudela hor inguruan… –
-Askoz txori gehiago dago? Eta denontzako janaria dago? –
Hegazti harrapari asko dago, bai, batzuetan harrobi aldera bisitan etortzen den belatz handia ikusten dut, eta arrano txikia, eta gabirai bat, eta elanio urdina, nahiz eta hori behin bakarrik ikusi dudan, eta zein polita zen… eta nik uste dut baietz, denontzako janaria dagoela, bestela… ez lirateke hemen egongo, ezta? –
-Ez dago gehiago? Eta kometa batek bezala hegan egiten duena? Nik ez dudalako ikusi, e!
-Zuk, ingelesez dakizunez, nola esaten da kometa? –
-Kite.
-Hor dituzu, bada, miru beltza, ingelesez black kite deitzen dena, eta miru erreala, ingelesez…-
-Royal kite! –
-Kar-kar! Ba ez, rapaza, errazagoa da, duen kolorea ikusten duzu… red kite deitzen zaio-
-Uala… eta zuk nola dakizu hori? Ingelesez ere badakizu? –
Amona Hermik barre egiten du barrutik, eta barrea burbuila bat bezala hazten da tripatik eztarriraino, eta pozez borborka hasten da.
-Ez, neskato nirea, nik Google daukat!
Gabonetan bilobak zaintzen dituzten amona guztiei eskainia. Urte askotarako!
