Goizeko zazpietan, denak aldi berean etxetik irtenda, ordutegia oso mugatuta baitdaukagu, besterik ez dugunez … eta jendea ez nahastearren eta jendetzarik ez osatzearren, manifestazioa egin genuen azkenean, paseko araba-zozo pikartak bezala.
Eta beti egongo dira begi erne zaintzaileak arrotzak antzemateko, hau da, 70 urtetik gorako pertsonak kirolarien artean, haurren orgatxoak edo peluxe-txakurrak…
Edo ariketa eta nutrizioko adituak, ordu gutxi horiek ahalik eta etekinik handiena ateratzeko modurik egokienaz informatzeko.
Balkoi goiztiarrek pasaeran jauzika ibiltzen gaituzten bitartean, egun onak eta isun gutxi opa dizkigute. Eta iritzia emateko eskubidea erabiliz…
-Luma botatzen ari naizela, gaizki pentsatua! Zizare argalen dietan banauzue…
eta ibilaldi on baten ondoren gorenera iritsi ginen, bost minutuz gozatu genuen bistez, eta behera berriro, hurrengo olatuari lekua utzi behar zaiola.
Eta gauden bezala, kritik….. esaaaan, iritzia ematen dugu…
Ibilaldi motza baina gogorra izan da, eta behera jaistean gazteriari utzi diogu lekua, oraindik mendira igotzen diren 70 urtetik gorakoak, paseatzeko orduak aprobetxatuz. Han ez die birusak hartuko, ziur!!!
Bihar gehiago…. edo gutxiago, orain hainbeste gauza egiten uzten digutenez, ez dugu denetarako astirik!
-Aizu, auzoan esan dute esan dutela Udalean esan dutela Aldundian esan dutela Jaurlaritzan esan dutela jada atera gaitezkeela kirola egitera… badakizu non lor dezakedan egiaztagiria isunik ez jartzeko? Ziur badirela batzuk oraindik jakin gabe daudenak…
-Baietz, Pakok, Abusun bizi den ahate urdinak, kontatu didala, itsasadarrean zehar lasterketak antolatzen ari dira jada, zelako fieston muntatu egingo da!
-Ba Errekaldeko txolarreek berrogeialdi osoa daramate gose bat pasatzen… mamiek ere botatzen ez dietena… eskatu didate bisitan etortzeko, umeekin atera ahal izateko, jijiji
-Ez izan egonezinik, ziur asteburu honetan denak ogitartekoa hartuta hurbilduko direla, gurasoak korrika eta haurrak jolasean. Txakurra ekartzen ez duten bitartean…
-Neu amarekin joango naizela! Nazkatuta nago egun osoan harropuzkeriaz jokatzen ari zarelako.!!! Txurdinaga parkean habia bat gorde didate niretzat bakarrik!
-Badakit, Any Mendikosoloren lumengatik, parkeetatik korrika egin ahal izango dugula, baldin eta segurtasun-distantziak errespetatzen baditugu eta herritik irteten ez bagara…
–Ikusten dudanez, alde egiteko gogo handia duzue denok, ba niregatik, ederki! Horrela parke osoa daukat niretzat bakarrik, eta nire lumaje ederra eguzkitan jantzi ahal izango dut, guztiak liluratuz nire edertasunarekin!
-Honek oraindik ez du jakin finde honek euria egingo duela, eta hemen ez da tatoa ere etorriko...
-Baina, azkenean, nola geratu gara? Aterako gara? Ez gara aterako? Zein distantziatara? Zenbat denbora? Noraino? Korrika egin dezakezu, hegan egin, paseatu, piscolabis bat hartu? Eta ziurtagiria jasotzen den lekuan???? Norbaitek badaki?????
Hau leku ezin hobea da berrogeialdia pasatzeko, ez da inor ikusten eta bista ezin hobeak dira, janaria gertu, lurrera jaitsi besterik ez dut egin behar, eta han hainbat xomorro dauzkat nire menpe… uste dut primeran pasatuko dudala…
Beste aldera, ikuspegiak are hobeak dira! Mendiak eta haranak, han Iberdrolako dorrea, alde honetan Arraiz daukat, aurrean Arnotegi , eta behi horiek arrastoak uzten ari dira zelai osoan, baina honaino ez da iristen usaina…
Hau bakea. Urruntze istoria horrekin, inor ez dator gogaitzera. Eta ni ermitau samarra izanda…
-Kaixo, bizilagun! Nola daramazu? Aurreko zuhaitzetik ikusi zaitut, haritzetik, badakizu, okila-renatik. Jo, egun osoa «Eutsiko diot» ren pum pum-arekin ematen duena, ez dago jasango duenik, ihes egiten dut norbaitekin hitz egin behar dudala, ez zara aspertzen? Konfinamenduaren kontu hau ezin da hain zorrotza izan, ziur nago gobernuak gauzak ezkutatzen dizkigula, ez da hainbesterako… bla bla requetebla…
-Metro eta erdiko distantzia, ez duzu jakin? Hobe duzu etorri zaren tokitik joatea, nik ez baitut istilurik nahi… Gainera, hemen dauden zuhaitz guztiekin, jakin al daiteke zergatik zatozen nirera? Zoaz eta bilatu zeurea !!!
Joé, nolako izaera, nolako mingostasuna, ni elkar pikoteo apur bat proposatzera nentorrela, zuhaitz huts bat ikusi dudala barruan zomorro asko zuela…
-Lagun… utziko didazu gonbidatzen…?
Uf, ez du begiak kliskatzen, ni ez banengo bezala, edo gorrarena egiten ari balitz bezala, ikusi behar da antipatikoa dela, edonork jasaten duela, ziur nago ahaideak alde egin diola borde izateagatik, ez, nik esaten badut badagoela elementu bakoitza ez dakiela elkarrekin bizitzen, ez naiz harritzen gobernuak konfinamendua jarri izana, batzuentzat egoera hau ere ona izango da… bla bla bla…
–Alde egin dezazula beste zuhaitz batera behingoz!!! Geratu etxean, baina ZEURE ETXEAAAAN!!!!
Ale, beste zuhaitz baten bila. Hurbiltasun handiegia auzokide kotorroekiko. Ikusten ari naiz txtxangorria haritz lehorr uzten duela, Sevillara joan zenak bere aulkia galdu zuen ba! Banoa!
Hilabete daramagu konfinamenduan, gure etxean, giltzapeturik, abstinentzia pajareril sindromea pasatzen, gure armarik onenekin borrokatzen: pazientzia eta gure lagun leiala, argazki-kamera. Beste lankide bat ere badugu, gure txakurtxo Itzal, beti prest azken aurreko paseoa emateko… sofaraino. Hau amaitzen denean, errodatzen irtengo da!
Hiria hutsik edukitzearekin batera, badirudi gure ohiko txoritxo batzuek animatzen direla bisita bat egitera. Ohituta geunden txolarreetara, buztangorrietara, txatxangorrietara,… baina lehen aldia da txinbo kaskabeltz bat ikusten dudala nire leihora agertzerakoan.
Egun pare batez izan ditugu hainbat hemen inguruan, euren kantu eta presentziarekin gozatzen eta inguruko eltxoekin akabatzen, eskerrik asko!
Nire leiho aurreko teilatuan, txolarreek habia egiten dute. Horretarako, goroldioa lapurtu didate sarrerako hormatxotik, txakur-ileak eta burdin hesian lotutako zuntzaren bat, haize-egunetakoak.
Buztangorria, inguruan ohikoa den beste bat. Goizero kantatzen du alboko etxeko antenara igota. Eta noizean behin argazkiren bat ateratzen uzten digu…
Eta bere laguna, bere burua interesgarri bihurtuz.
Egunero, eguuuunero, gure lagunik goiztiarrenak esnatzen gaitu, txatxnagorriak. Eta batzuetan, hiruzpalau ahotsetako kontzertuak izaten dira, inguruko lau zuhaitz txikien artean ederki banatuta.
Inguruko kaskabeltz handia, neskari deika. Tit tit… tit tit…
Eta atzo bertan, karnaba talde handi bat kantu edo liskarretan lehiatzen ari zen, ez nago oso ziur…
Eta hau bai ez nuela espero, txepetxa bat! Bere trino onena oparitu dit. Espero dut hemen habia egiten ariko zarela…