kontakizunak – Txoritxikiak

Gaur janari bila irtetea dagokit, hau jasanezina da, ezin dut gehiago… eta supermerkatuetako ilarak amaigabeak direla kontatu didate, eta gainera, ez daukat maskararik, aurpegi honekin bat janzteko bezala, eta eskularruez jada ez dugu hitz egiten, bakarrik pentsatzen dute beraiengan gizaki hauek…

gaviota patiamarilla — Beraz, luma apaindu dut ahal bezala, eta goazen, erosketetara!

Eta ziur nago horniduraz urri dabillela, azken aldian aingirarik ez zeukatela, gustatzen zaidanarekin, eta sardinatxo eskeletiko batzuekin konformatu behar izan nuen, ez zeukatela ezta arrasparik ere, mokoa ere bete ez zidaten bi mokadutxo.

-Ea, interesa dutenentzat, antxoa argalak besterik ez zaizkigun geratzen, onenak guztiak eraman dituztela , eta bakalada pare bat, gainerakoan ez dago ezer…

gaviota sombría — (Gaur laster bukatuko dut lana…)

Ez nizun esaten??? Tira, hegaldia altxatzera, eta ihesaldi txiki batean padurara hurbiltzen naiz, han beti lortzen da zerbait…

Hara, aingira bat! Eta despistatuta dago, hau nirea da!

Ba ez! Nola bihurritzen den madarikatua, igartzen da ez dela arrain-haztegikoa! Freskoa, freskoa eta basatia!

Errosko bat egin zait. Horrela ezin dut irentsi, eztarrian trabatzen zaidala… baina hobe da maina indarra baino…

Gogoan dut Félix Rodríguez animalien biziraupenaren iturriaz eta legeaz… chan chan chan chan… tiritiritiriiii

Hala, mokadu batetik, murtxikatu ere ez dut egin… O, orain pentsatzen ari naizenez, oraindik bizirik zegoen pixka bat… tripatxoan kilimak nabaritzen ditut…

Hilabete daramagu konfinamenduan, gure etxean, giltzapeturik, abstinentzia pajareril sindromea pasatzen, gure armarik onenekin borrokatzen: pazientzia eta gure lagun leiala, argazki-kamera. Beste lankide bat ere badugu, gure txakurtxo Itzal, beti prest azken aurreko paseoa emateko… sofaraino. Hau amaitzen denean, errodatzen irtengo da!

Ni eguzkitan oso lasai egonda,ea, ez zirikatu…

Hiria hutsik edukitzearekin batera, badirudi gure ohiko txoritxo batzuek animatzen direla bisita bat egitera. Ohituta geunden txolarreetara, buztangorrietara, txatxangorrietara,… baina lehen aldia da txinbo kaskabeltz bat ikusten dudala nire leihora agertzerakoan.

Egun pare batez izan ditugu hainbat hemen inguruan, euren kantu eta presentziarekin gozatzen eta inguruko eltxoekin akabatzen, eskerrik asko!

curruca capirotada hembra — Zer duzu gaur jateko?

Nire leiho aurreko teilatuan, txolarreek habia egiten dute. Horretarako, goroldioa lapurtu didate sarrerako hormatxotik, txakur-ileak eta burdin hesian lotutako zuntzaren bat, haize-egunetakoak.

Teila berdinen azpian, hainbat habia . Txitak jaiotzen direnean, Hau ez da bizitzea izango…

Buztangorria, inguruan ohikoa den beste bat. Goizero kantatzen du alboko etxeko antenara igota. Eta noizean behin argazkiren bat ateratzen uzten digu…

Atseden hartzen dut eta gero jarraituko…

Eta bere laguna, bere burua interesgarri bihurtuz.

Interesgarria? Eta nor uste duzu ari dela habia egiten?

Egunero, eguuuunero, gure lagunik goiztiarrenak esnatzen gaitu, txatxnagorriak. Eta batzuetan, hiruzpalau ahotsetako kontzertuak izaten dira, inguruko lau zuhaitz txikien artean ederki banatuta.