Gure lehen erakusketa lekuz aldatu da: Arrigorriaga. Eta eskupekoa, txolarraren bat.

Eskerrik asko gu hartzeagatik.

Apirilaren 17tik 28ra bisita gaitzakezue.

Eta gure argazkietan txolarreak bilatzen dituzten guztientzat, jakin ezazue ez garela haietaz ahazten. Egia esan, oso presente daude gure argazki guztietan.

Gure inguruko txoritxorik ohikoena da, hiri-altzariez jabetzen ikusten duguna da: barandetan…

…parkeen egituretan…

…hiri osoan landatutako zuhaitzetan…

…lorategiak eta florestak.

Eta inoiz, inoiz, inoiz huts egiten ez duen lekuan: taberna eta terrazako inguruan ibiltzen da, eta beldur izpirik gabe agertzen da askariaren hondarretara.

Hainbesteko lotsagabekeriaz, non familiako beste kide baten itxura izan lezakeen.

Eta zaila egiten zaigu haien eskakizunei ezetz egitea…

…azken ogi-apurra irentsen diren arte. Eta deskuidatzen bazara, beste ogitarteko bat eskatzen dizute!

Beti erne, beti zoriontsu eta zalapartari.

Beti gurekin.

Zuen bila doa, txolarre txiki horiek.

Gaviota de Delaware visitando Bilbao

El día 3 de diciembre algún pajarero avispado dió el aviso: una preciosa jovenzuela de Delaware se estaba paseando por la zona de la Peña, en el rio Nervión…En pocos días estábamos todos los curiosos por la zona.

En dos ocasiones pude verla con nitidez pero me faltaba el artista: si no hay fotos que lo justifiquen, a ver cómo convenzo yo a nadie de que la he visto…y por fin, aquí está. Aprovechando estos días de fiesta y sabiendo cuál es su lugar favorito, pudimos verla bien. ¡Nosotros y otros tropecientos fotógrafos! Aquello parecía una convención…

Que os estáis equivocando, miradme bien…

Nop. Esta no es.

Hay que admitir que desde lejos daba el pego: clarita, pico oscuro…jaspeada…pero no. Supongo que será una patiamarilla de segundo invierno, por el manto gris que luce. Pero se vió claro cuando se le acercó una reidora con malas pulgas…

Eso sí, guapa soy un rato…

…y pudimos comparar el tamaño. A veces se necesitan ciertos elementos para poner las cosas en perspectiva.

Así que recorrimos un trecho junto a la ría, saludando a la pareja de cisnes que se han convertido en habituales y al martín pescador, como siempre esquivo. Y llegamos a la estación de tren…allí estaba, en la tejavana, observando a los pececillos que recorrían la ría con la subida de la marea.

Ya me han vuelto a localizar estos locos…

Esta sí. ¿Veis cómo induce a error? Jaspeada, con manto gris, patas rosadas…y el pico distintivo, rosado con la mancha negra. Por este rasgo se le denomina también como piquianillada.

Levantó el vuelo seguida de su cohorte de reidoras y volvió a su posición anterior. Y todos los fotógrafos detrás.

En esta ocasión nos ofreció otra perspectiva…

Aquí camuflada seguro que no me ven…

Al verla rodeada de sus nuevas amigas, quedó más que claro. El tamaño lo dice todo.

Comenzó el show: chapoteos, alborotos, grititos de las reidoras, grititos de nuestra chica, más chapoteos…

Agüiiita del Nerbioi…..rica para tomar un bañitooooo

El sonido de las máquinas fotográficas servía de fondo musical.

En esta bañera tan grande cabemos todassss

Terminó la exhibición con un elegante aleteo y la dejamos en paz.

Me he dejado las entretelas niquelás!

Nos contaron que en realidad tiene un poco de genio y cuando ella decide quedarse con la comida no hay ninguna que se lo discuta…Yo tampoco me enfadaría con ella!

La próxima vez que vengas trae un poquito de jamón, que no sólo de pan vive la gaviota…Hasta otra!

Delawareko kaio bat Bilbon bisita bat egiten

Abenduaren 3an, txori-zale liztor batek abisua eman zuen: Delawareko gaztetxo eder bat Peña inguruan paseatzen ari zen, Nerbioi ibaian.

Birritan ikusi ahal izan nuen garbi, baina artista falta zitzaidan: ez badago hori justifikatzen duen argazkirik, ea nola konbentzitzen dudan nik inor ikusi dudala, eta azkenik, hemen dago. Festa egun hauek aprobetxatuz eta bere tokirik gustukoena zein den jakinda, ondo ikusi ahal izan genuen. Gu eta beste argazkilari batzuk! Konbentzio bat zirudien.

Oker zaudetela, ondo begira iezadazue…

Ez. Hau ez da.

Onartu beharra dago urrutitik ematen zuela pegoa: klaratxoa, moko ilun marrantatua, baina ez. Bigarren neguko kaio hankahoria izango dela uste dut, mantu grisagatik. Baina argi geratu zen arkakuso gaiztoak zituen irribarreko kaio bat hurbildu zitzaionean…

Hori bai, guapa guapa naizela argi ikusten da…

…eta tamaina konparatu ahal izan genuen. Batzuetan elementu jakin batzuk behar dira gauzak perspektiban jartzeko.

Beraz, tarte bat ibili genuen itsasadarraren ondoan, ohiko bihurtu diren beltxarga bikoteari eta martin arrantzaleari agur eginez, beti bezala. Eta tren-geltokira iritsi ginenean, hantxe zegoen, teilapean, itsasgorarekin itsasadarrean zehar zebiltzan arraintxoei begira.

Berriro aurkitu naute zoro hauek…

Hau bai. Ikusten nola eragiten duen nahastea? Jaspeatua, mantu grisarekin, hanka arrosekin eta moko bereizgarriarekin, arrosa orban beltzarekin. Ezaugarri hori dela eta, pikanillada ere esaten zaio.

Hegaldia altxatu zuen bere kohortearen atzetik, eta aurreko postura itzuli zen. Eta argazkilari guztiak atzean.

Oraingoan beste ikuspegi bat eskaini zigun…

Hemen kamuflatuta, ziur ez nautela ikusten…

Bere lagun berriez inguraturik ikusi zuenean, argi eta garbi geratu zen. Tamainak dena esaten du.

Ikuskizuna hasi zen: lardaskak, zalapartak, irribarreko kaioen garrasitxoak, gure neskaren garrasitxoak, plisti-plasta gehiago…

Nerbioi ibaiko ur zurian bainu goxo bat hartzeko…

Argazki-makinen soinuak musika-hondoa balio zuen.

Bainuontzi handi honetan guztioooook sartzen gara…

Erakustaldia hegaleko mugimendu dotore batekin amaitu eta bakean utzi genuen.

¡Nire ezkutuko istorioak oso garbi geratu dira!

Benetan jenio pixka bat duela esan ziguten, eta berak janaria hartzea erabakitzen duenean, ez dago ezer eztabaidatzen dionik. Ni ere ez nintzateke neska horrekin haserretuko!

Hurrengoan, etortzen zarenean, ekarri urdaiazpiko pixka bat, ez bakarrik ogiz bizi da kaioa.¡Ikusi arte!

Viajemos en tren

Este año nos han hecho un gran regalo: con la intención de incentivar los trenes de cercanías, el objetivo de depender menos del coche y el apoyo a todos los trabajadores que utilizan este medio de desplazamiento, han surgido los bonos de tren de Renfe y Feve -cercanías y medias distancias-, que nos ofrecen viajar gratis por tres meses, de septiembre a diciembre. Y según las últimas noticias, se plantean prorrogarlo a un año.

En el tren se pagan 10€ al solicitar el bono, reintegrables si se realizan más de dieciséis viajes en tres meses. Un chollo, señores y señoras, jóvenes y jóvenas y criaturitas en general. ¡Y puedes llevar a tu mascota!!!

Esta novedad nos ha impulsado a viajar a zonas que no visitábamos habitualmente. La primera semana recalamos en Zorroza, acercándonos al Cadagua, que desemboca en el Nervión. Descubrimos garzas, gallinetas, cormoranes, gaviotas en cantidad y…un azor.

No me ha visto nadie, aquí estoy bien escondido…

Escondido entre la vegetación, con su presa aún entre las garras. Había cazado una gallineta y la iba desplumando lentamente…

¡Maldición!

Estuvimos observándole un rato largo. Impertérrito, continuó con su labor.

Pues habrá que disimular un ratito…con el hambre que tengo…

Cuando empezó a degustar la presa decidimos dejarle comer en paz.

Dos días más tarde utilizamos de nuevo el bono de tren para acercarnos hasta Galindo, en Barakaldo.

Paseamos a lo largo del rio: algún pato, un par de gallinetas, pajaruelos y…un rascón.

Uno, dos, tres, cuatro.
Y ahora meto el pico un rato

De esta avecilla se dice que es mucho más fácil oirlo que verlo. Pues ahí estaba, rebuscando en la orilla fangosa, ajeno a nuestro entusiasmo.

cinco, seis, siete y ocho:
pues no encuentro ni un bizcocho…

Salía y entraba entre las cañas, totalmente concentrado en sus quehaceres, mientras nosotros no nos atrevíamos ni a respirar por si se asustaba…También vislumbramos a un martín pescador pero fue más hábil y se escondió a tiempo.

Nueve, diez, once y doc…¡Intrusos! ¡A esconderse!

Ese mismo fin de semana nos acercamos a uno de nuestros destinos favoritos: la Peña. La ria de Bilbao siempre nos ofrece variedad y alguna que otra sorpresa, como el ganso del Nilo o la gaviota polar. Y cerquita, cerquita, tenemos la salida del Bolintxu, pequeño remanso de paz para muchas avecillas, como este mirlo acuático.

Aquí he encontrado agüita rica recién llegada de las montañas…

Tengo que decir que llevábamos mucho tiempo buscando uno. Y de repente nos cuentan que hay varios rondando por allí…pues nos costó unos días encontrarlo! Eso sí, a partir de entonces…

…algún alevín de trucha despistado…

…tooodos los días en el mismo sitio. Un placer, mirlito.

…y muchos, muchos mosquitos. ¡Me quedo!

Ya veis lo que se disfruta con el tren. ¡Hasta la próxima!

Trenez bidaiak egiten

Aurten opari handi bat egin digute: aldiriko trenak sustatzeko asmoarekin, autoaren mende gutxiago egoteko helburuarekin eta garraiobide hori erabiltzen duten langile guztiei laguntzearekin, Renferen eta Feveren (aldiriak eta distantzia erdiak) tren-bonuak sortu dira, irailetik abendura doan bidaiatzea eskaintzen digutenak. Eta azken berrien arabera, urtebetera luzatzea planteatu dute.

Trenean 10 €ordaintzen dira bonua eskatzean, eta itzulgarriak dira hiru hilabetean hamasei bidaia baino gehiago egiten badira. Txolin bat, jaun-andreok, gazteak eta kriaturatxoak oro har. Eta zure maskota eraman dezakezu!!!

Berrikuntza horrek normalean bisitatzen ez genituen lekuetara bidaiatzera bultzatu gaitu. Lehenengo astean Zorrotzara joan ginen, Kadaguara, Nerbioian ureztaten ibaira, hurbilduz. Lertxunak, oiloak, ubarroiak, kaioak kantitatean eta ¡aztore bat! aurkitu ditugu.

Ez nau inork ikusi, hemen ondo ezkutatuta nago…

Landarediaren artean ezkutatuta, harrapakina oraindik atzaparren artean duela. Uroilo bat harrapatu zuen eta astiro lumatzen zuen…

Maldizioka!

Luzaro egon ginen hari begira. Ikaragaitz, bere lanarekin jarraitu zuen.

Bada, pixka bat disimulatu beharko da… daukadan gosearekin…

Harrapakina dastatzen hasi zenean, bakean jaten uztea erabaki genuen.

Bi egun geroago, berriz ere tren-bonua erabili genuen Barakaldoko Galindora hurbiltzeko.

Ibaian zehar ibili ginen: ahateren bat, uroilotxo pare bat, txoritxoak eta… uroilanda handi bat.

Bat, bi, iru lau
mokoa hondo sartzen dut

Txori txiki honi buruz esaten da askoz errazagoa dela entzutea ikustea baino. Hor zegoen, bada, ertz lohitsuan bila, gure gogoberotasunetik at.

bost, sei, zazpi, zortzi,
ez dagoela ezer hemendik…

Atera eta kanaberen artean sartzen zen, bere zereginetan erabat kontzentratuta, gu ausartzen ez ginen bitartean, ezta arnasa hartzera ere beldurtzen bazen ere… Martin arrantzale bat ere ikusi genuen, baina trebeagoa izan zen eta garaiz ezkutatu zen.

bederatzi, hamar, hamaika ta hamab…¡Arrotzak! Ezkutatzera!

Asteburu horretan bertan, gure helmuga gogokoenetako batera hurbildu ginen: Abusura. Bilboko itsasadarrak beti eskaintzen digu barietatea eta ezustekoren bat edo beste, hala nola Niloren antzara edo kaio polarra. Eta hurbil, hurbil, Bolintxuko irteera dugu, bake-hondar txiki bat edozeinbat txoritetako, ur-zozo hau bezala.

Hemen aurkitu dut mendietatik etorri berri den ur goxoa…

Esan beharra daukat denbora asko daramagula baten bila. Eta bat-batean esaten digute batzuk inguruan dabiltzala… egun batzuk kostatu zitzaigun aurkitzea! Hori bai, ordutik aurrera…

…amuarrain-kimu despistaturen bat…

…eguuuuunero leku berean. Plazer bat, laztana.

…eta asko, eltxo asko. Geratuko naiz!

Ikusten duzue zer gozatzen den trenarekin. Hurrengora arte!

Blanco y radiante va el novio

En la zona en que el Nervión se convierte en la ría de Bilbao.- A la altura de nuestro parque preferido en Abusu- la Peña, el parque de Ibaieder, que esta misma semana estrenaba un mirador de madera con vistas al agua. Pues ahí, no.– Un poquito más adelante, ya pasada la carretera, entrando en Arrigorriaga…sí, ahí, en el puente. Donde está el cartel enseñando qué tipo de aves puedes ver si tienes suerte y paciencia…junto a la ikastola…¿Ya? Ya has llegado. Ahora asómate a la barandilla, sintiendo cómo el tráfico hace retemblar el puente bajo tus pies. Y mira:

garceta comun
Aterrizaje perfecto, zona de aguas transparentes, corriente suave y ni un cormorán a la vista. ¡Aquí me quedo!

disfruta observando cómo llega la garceta común, o garceta blanca. Una de las aves más elegantes y delicadas que recalan en las orillas del río que recorre nuestra ciudad.

garceta comun
No veo compañeras por aquí, igual me he equivocado de sitio…¿Esto no es Muskiz?

Aparece con aire explosivo, las plumas erizadas, levantando pasiones…

garceta comun
Bueno, yo a lo mío, ya que estamos, a lucir plumaje.

…porque la garceta macho en su época nupcial presume de dos largas plumas en su cabeza,

garceta comun
Tienen vida propia, como dos antenitas
garceta comun
Melena al viento, este año especialmente largas. Estoy pensando en dejarme rastas…

así como cierta cantidad de plumas desflecadas en pecho y dorso.

garceta comun
Que no te engañen, en realidad estoy aireándome, que hace calor…
garceta comun
¡Brrrrr, qué fría está el agua!

Y esta belleza ha venido con ánimo de buscar compañera, ¿Está claro?

garceta comun
Se hace sabeeeeer, a toda interesadaaaaa, que estoy solteroooooo…

No, no es la danza nupcial, dos gaviotas patiamarillas de primer año le disputan la zona de pesca: no en vano llevan ellas todo el año trabajándose las angulitas para que ahora llegue una advenediza y se las lleve todas…

garceta comun
Venga, angulitas, todas bajo las rocas, que viene el lobo, digoooo, la garceta loca.
garceta comun
¿Conocéis esta técnica de pesca? Chapoteas un rato batiendo las alas y cuando los pececillos asoman…ñam!!!

Sus maniobras parecen no dar resultado. Observa el movimiento de las aguas e intenta, sin éxito, pillar un pintxo bilbaíno que llevarse al pico…

garceta comun
No he encontrado ni una antxoa rebozada, cómo se notan los estragos de la pandemia…

Recorre el tramo de pequeñas cascadas y nada. Se mueve a las rocosidades bajo el puente, donde las gallinetas revolotean, y nada. Da una tercera vuelta volando sobre los edificios y volviendo a la zona de pesca y…nada. Hoy parece que no es su día, ni comida ni novia. Oscureciendo ya, decide buscar al menos un refugio para pasar la noche. Mañana será otro día, y con un poco de suerte…

garceta comun
A las marismas de Muskiz, que ya se ha terminado el estado de alarma y podemos salir del municipio…allí pillo novia, fijo. ¡Y antxoas!!!

…nos volvemos a encontrar y nos enseña sus métodos de seducción.

¡Ojalá!!!

Zuri eta distiratsu doa senargaia

Nerbioi ibaia Bilboko itsasadarrean bihurtzen den eremuan.- Abusuko gure parke gogokoenaren parean, Ibaieder parkea, aste honetan bertan uretara begira dagoen egurrezko begiratoki bat estreinatzen zuena. Ba hor, ez.– Pixka bat aurrerago, errepidea igarota, Arrigorriagan sartzen… bai, hor, zubian. Non dago kartela erakusten duena nolako hegaztiak ikus ditzakezun zortea eta pazientzia baduzu… ikastolaren ondoan… Bai? Iritsi zara. Orain zoaz barandara, trafikoak zure oinen azpian zubia dardarikatu egiten duela sentituz. Eta begira:

garceta comun
Lurreratze perfektua, ur gardenen gunea, korronte leuna eta ubarroi bat ere ez bistan. Hemen geratuko naiz!

gozatu lertxuntxo arrunta edo gartzeta zuria nola iristen den ikusten. Gure hiria zeharkatzen duen ibaiaren ertzean lehorreratzen den hegaztirik dotore eta delikatuenetako bat.

garceta comun
Ez dut hemengo lagunik ikusten, agian lekuz okertu naiz… Hau ez al da Muskiz?

Aire lehergarriarekin agertzen da, lumak laztuta, grinak pizten…

garceta comun
Beno, ni neurera, gaudenez, lumajez harrotzera.

…zeren gartzeta arrak, bere eztei-garaian, buruan bi luma luze erakusten ditu,

garceta comun
Bizitza propioa dute, bi antenatxo bezala.
garceta comun
Adatsa haizetan, aurten bereziki luzeak. Rastak mantentzea pentsatzen ari naiz.

baita luma-kopuru lirain bat ere, bularraldean eta atzealdean.

garceta comun
Ez zaitzatela engaina, benetan aireztatzen ari naiz, bero egiten baitdu…
garceta comun
Brrrrr, zein hotz dagoen ura!

Eta edertasun hau laguna bilatzeko asmoz etorri da, argi dago?

garceta comun
Jakinarazten daaaa, interesatuta dauden guztieiii, ezkongabe nagoelaaaa..

Ez, ez da eztei-dantza, lehen urteko bi kaio patihori arrantza-gunean lehiatzen zaizkio: izan ere, urte osoa daramate angulitxoak lantzen, orain etorri berri bat iritsi eta guztiak eraman ditzan…

garceta comun
Tira, angulitxoak, denak harkaitzen azpian, otsoa datorrela, diñoooot, lertxuntxo eroa.
garceta comun
Arrantza teknika hau ezagutzen al duzue? plisti-plasta egiten da hegoak astintzen, eta arraintxoak agertzen direnean… ñam!!!

Bere maniobrek ez dute emaitzarik ematen. Begiratzen du uren mugimenduari, eta saiatzen, arrakastarik gabe, pintxo bilbotar bat harrapatzen mokora eramateko…

garceta comun
Ez dut antxoa arrautzeztatua bat bera ere aurkitu, nola nabaritzen diren pandemiaren hondamenak…

Hirugarren bira bat ematen du eraikinen gainetik hegan, arrantza gunera itzuliz eta… ezer ez. Badirudi gaur ez dela bere eguna, ez janaririk, ez andregairik. Ilunduta, gaua igarotzeko aterpe bat bilatzea erabaki du. Bihar beste egun bat izango da, eta zorte pixka batekin…

garceta comun
Muskizeko paduretara, alarma-egoera amaitu baita eta udalerritik irten baikaitezke… han neska-laguna daukat, finkoa. Eta antxoak!!!

… berriro aurkitzen gara eta bere sedukzio metodoak erakusten dizkigu.
Nahiago nuke!!!

Groenlandiako kaioa

Edo kaio polarra ere esaten zaio, horregatik datorrela hain leku hotzetik, harritzeko, hain eder eta zurixkatik . Hau lehen neguko ale bat da (hori uste dut, baten bat ikusten dudan lehen aldia delako……)

Gaviota polar
Nahiko lukete nire hemengo lehengusinek nirea bezain jantzi polarra dotore izan.

Otsailaren hasieran ikusi genuen, eta bertako adituek esan ziguten egun batzuk zeramatzala han. Ezertan ere ez, txori-zale guztiak geunden zelatan.

Gaviota polar
Bilboko lehengusinek egun batzuk pasatzera gonbidatu nindutenean, ez zidaten paparazziena kontatu…

Artikoko kaioa da eta, kontatzen didatenez, Groenlandiatik etor daiteke. Hegazti horietako gutxi batzuek, oro har heldugabeak, migratzen dute negua Islandian, Norvegian edo Eskozian igarotzeko. Eta batzuetan Guggenheim eta Bilboko lehengusinak bisitatzea erabakitzen dute.

Gaviota polar
Fama handia Bilboko pintxoena eta taberna itxi guztiekin egiten dut topo… Penagarria pandemia… Hementxe nauzue topatzen dudana mokoka…

Bertako kaioen antzeko tamaina du, egiazta daitekeenez…

Gaviota polar
Bai, hau da nire lehengusina, hona etorri izanaren erruduna. Egia esan, eskerrak eman behar dizkizuet inguru honetan duzuen eguzki atsegiñatik, ni jaio nintzen lekuan hotz handia egiten baitu…

… baina zurbilago. Kaio zurien berezko ezaugarri bat du: luma primario zuriak dituen kaio heldu bakarra da, kaio handien artean. Kaio handi hiperbóreo kontuan hartuta, noski.

Gaviota polar
Baina zer esan didazuna!!! Kaio hiperboreo handiagoa da, eta bere mokoa ere bai. Zein fina eta delikatua naizen, eta… handikote horrekin alderatzen nauzula…

Tenperaturak gora egin bezain laster, jatorrizko lekura itzuliko da, eremu artikoan. Bi kaio polar mota daude, groenlandiarrak, neska hori bezalakoa, gure kostaldean noizbehinka agertzen direna…

Gaviota polar
Hemen kaio-kultura apur bat duzue: Groenlandiako barietateari larus glaucoides deitzen zaio eta kanadarrak are izen politagoa du, larus kumlieni.

…eta kanadiarra, britainiar uharteak bisitatzera iristen dena, baina ez da hegoalderago jaisten.

Edertasun zuri honen bisita ederra. Agian datorren urtean berriro etortzera animatuko da, helduaren lumajerekin.

Gaviota polar
Agian animatuko naiz, bai…
Txoritxikiak erakusten dizu, Txoritxikiak entretenitu egiten dizu, eta ni pozik joaten naiz… Datorren negura arte!

Zure zain egongo gara!

Gaviota de Groenlandia

O también conocida como gaviota polar, que para eso se viene desde un lugar tan frío, para presumir, tan guapa y tan blanquita. Este es un ejemplar de primer invierno (eso creo, es la primera vez que veo una…)

Ya quisieran mis primas del lugar tener un forro polar tan chulo como el mío

La vimos a principios de Febrero y los entendidos del lugar nos dijeron que llevaba unos días por allí. En nada, estabamos ya todos los pajareros al acecho.

Cuando me invitaron mis primas de Bilbao a pasar unos días, no me contaron lo de los paparazzi…

Es una gaviota propia del Ártico y , por lo que me cuentan, este ejemplar pudiera provenir de Groenlandia. Solo una minoría de estas aves, en general inmaduras, migran para pasar el invierno en Islandia, Noruega o Escocia. Y a veces se deciden a visitar el Guggenheim y a sus primas de Bilbao.

Mucha fama lo de los pinchos de Bilbao y me encuentro con todos los bares cerrados…Maldita pandemia…Aquí me tenéis picoteando lo que encuentro…

Tiene un tamaño similar al de las gaviotas autóctonas, como se puede comprobar…

Sí, esta es mi prima, la culpable de que me haya desplazado hasta aquí. La verdad es que tengo que agradecer el solcito que tenéis en esta zona, porque donde yo nací hace un frío que pela…

…pero más deslavada. Tiene una característica propia de las llamadas Gaviotas blancas: junto con el Gavión hiperbóreo, es la única de las gaviotas grandes que muestra en los adultos primarias blanquecinas.

Uy lo que me ha dichooooo!!! El Gavión es más grande y su pico también. Con lo fina y delicada que soy y me comparas con ese…grandullón…

En cuanto suban las temperaturas se volverá a su lugar de procedencia, situado en la zona ártica. Existen dos tipos de gaviota polar, la groenlandesa, como ésta, que aparece esporádicamente en nuestras costas…

Aquí tenéis un poquito de cultura gaviotil: La variedad groenlandesa se llama larus glaucoides y la canadiense tiene un nombre aún más bonito, larus kumlieni.

…y la canadiense, que llega a visitar las islas británicas pero no suele bajar más al sur.

Preciosa visita de esta belleza blanca. Quizás el próximo año se anime a venir otra vez, ya con su plumaje de adulta.

Quizás me anime, sí…
Txoritxikiak te enseña, Txoritxikiak entretiene, y yo me marcho contenta…¡Hasta el invierno que viene!

¡Te estaremos esperando!

Antxeta mokogorri

Norbaiti kaioei buruz galdetzen diozunean, beti kaio bera seinalatzen diote, gure teilatuetan dabiltzen kaio, bekozkoa zimurturik, begirada haragijalea eta orban gorria moko horian… bere hanken koloreagatik ezagutzen dugu, kaio hankahoria.

gaviota patiamarilla
Kontuz hortik esaten duzunarekin, badakit non bizi zaren…

Eta ez dugu gogoan gure kostalde eta soroetan ohikoa den kaio mokogorri, fin eta dotorea, negu-garaian jantzi elur-zuria janzten dituena, mokodun eta hanka gorridun, azken horren puntatxo beltzarana izan ezik.

gaviota reidora oct 10
Dantzaldiko erregina, gaziena, pizpireta, bere kongenereak baino txikiago eta finagoa…

Lehen hilabeteetan, lur tonuekin kamuflatzen da, mokotik buztanera, eta lumajea aldatzen joango da, bigarren urtean behin betiko lumajera iritsi arte.

gaviota reidora jul 25
Uztaila bukaeran gaude, bi edo hiru hilabete ditut eta neskato baten aurpegia daukat…
gaviota reidora oct 8
Urrian gaude eta tonua leundu zait, baina oraindik harea kolorea dut lumetan.
gaviota reidora agosto 15
Ni zaharragoa naiz! Urte bat dut, gorputza grisa eta zuria, nahiz eta nire txanoa grisez zikinduta egon, epe laburrean nocilla kolorez izango da eta neskalaguna bila dezaket…

Helduek txokolate koloreko kaputxoi bat erakusten dute udaberrian, ugaltzeko garaian, eta horren ondoren luma marroiak galtzen dituzte…

gaviota reidora jul 25
Uztailean, txokolatezko txanoarekin, bibote zuria jan berri dudan merengearena da…

…udan zehar, kolore zuri gris uniformea berreskuratuz, kolore honetako orban txiki bat aurikularraren parean utzi arte…

gaviota reidora sep 20
Eraztun bat jarri didate hankan, jakiteko noraino bidaiatzen dudan, nondik mugitzen naizen eta ea Bilboko jaietara joaten naizen.
gaviota reidora sep 22
Ea aurten jaiak ditugun, iaz zomorro koroatu txar batek xaxatu zizkidan… eta bestela, ba hondartzatxoan egun osoan, ez da batere gaizki egoten…

…negu osoan lagunduko diela.

gaviota reidora oct 8
Ba uda bikaina dugu motorrik gabeko hegaldia egiteko…

Uste dut erakargarrienak direla urteko sasoi honetan , lumaje zuri eta grisarekin eta hanka eta moko gorriekin.

gaviota reidora octubre 10
LAS GAVIOTAS DANTZA ESKOLAK babestutako iragarkia, eskolak ematen ditugu Bilboko itsasadarrean zehar, Peñatik San Antonera…
gaviota reidora
Zatoz gurekin gozatzera, jolastuz ikasiko duzu. Ikasturte amaieran hanka eraztun bat doan lortuko duzu. ANIMA ZAITEZ!

Eta zoragarria da edozein barandatan lerroak osatzen ikustea, ibiltariak eta ogitartekoak zelatatzen, beti prest kaleak garbitzen laguntzeko.

gaviota reidora
Ea… ea… ogiaren buztana, nor da azkena?

Migraziorako joera duen espeziea dela kontatu digute, baina badirudi neguak Bilbon eta inguruetan igarotzen ohitu direla.

gaviota reidora agosto 15
Ez nago gaizki hemen… ahate eta hankahorien, buztanikareen, ubarroien eta kulixken artean. Hori bai, lertxunekin ez naiz sartzen…

Argi dago gure hirian eguraldiak hobera egiten duela. Bestela, esan iezaiozue negu honetan bisitatu gaituen kaio polarra honi.

Gaviota polar
Groenlandiatik egiten den bidaia luzea da, eta beste urte batzuetan atseden hartzen naiz Ingalaterrako kostaldean, baina aurten Brexit delako hemen egun batzuk igarotzea erabaki dut.

Baina horrek beste post baterako ematen du.