Desde mi ventana

GOLONDRINAS

Ya están aquí, ya han llegado
bailando entre los cielos y la tierra,
dejándose llevar por el momento
de caza matutina, cuando los bichos
alados y atrevidos y algo tontos
se dejan atrapar como alimento.

La danza se convierte en un dibujo
de líneas quebradizas. Curvas caídas,
remontes vivos, y algún espacio
de quieto revoloteo. Un pensamiento
veloz cruzando el tiempo. Y la alegría
del vuelo intermitente, se conecta
con este sol radiante mañanero.

Maravillosa forma de empezar el día.

Egun on!!!

Cuarentena

Llevamos ya un mes de confinamiento, en nuestra casa encerrados, pasando un síndrome de abstinencia pajareril que combatimos con nuestras mejores armas: paciencia y nuestra fiel compañera, la cámara fotográfica. También tenemos otra compañera, nuestra perrilla Itzal, siempre presta a dar el antepenúltimo paseo…hasta el sofá. Cuando esto termine, va a salir rodando!

Con lo bien que estoy yo al solcito, anda no molestes….

Con esto de tener la ciudad vacía, parece que algunos de nuestros pajaruelos habituales se animan a hacernos una visita. Estábamos acostumbrados a los gorriones, a los colirrojos, a los petirrojos, ….pero es la primera vez que veo una curruca capirotada, a punto de asomarse a mi ventana.

Durante un par de días hemos tenido unos cuantos por aquí, deleitándonos con sus cantos y su presencia y ayudando con los mosquitos de la zona, gracias!

Qué tenéis de comer hoy?

En el tejado frente a mi ventana, los gorriones construyen el nido. Para ello, me han robado musgo del murete de entrada, pelos de perro y alguna fibra enganchada en la verja, de los días de viento.

Bajo las mismas tejas, varios nidos. Cuando nazcan los polluelos, esto va a ser un sinvivir…

El colirrojo tizón, otro habitual de la zona. Todas las mañanas emite su canto subido a la antena de la casa adyacente. Y de vez en cuando nos deja sacarle alguna fotico…

Me tomo un descanso y luego sigo…

Y su compañera, haciéndose la interesante

¿Interesante? y quién te crees que está construyendo el nido?

Todos, tooooodos los días nos despierta nuestro compañero más madrugador, el petirrojo. Y en ocasiones, hay conciertos a tres o cuatro voces, perfectamente repartidos entre los cuatro arbolillos de la zona.

Este es el mío, no pienso compartirlo con nadie!

El carbonerito de la zona, llamando a su compañera. Tit tit…tit tit…

Que ya tengo la cena lista! A comeeeeerr!!!

Y ayer mismo, un numeroso grupo de jilgueros rivalizaba en cantos o riñas, no estoy muy segura…

Que me han quitado los cardos, que son míos!

Y este sí que no me lo esperaba, un chochín! Acaba de regalarme su mejor trino. Espero que esté construyendo el nido por aquí…

Pues me lo estoy pensando, parece un buen sitio…

El tiempo va pasando, ya falta menos.

Koarentena

Hilabete daramagu konfinamenduan, gure etxean, giltzapeturik, abstinentzia pajareril sindromea pasatzen, gure armarik onenekin borrokatzen: pazientzia eta gure lagun leiala, argazki-kamera. Beste lankide bat ere badugu, gure txakurtxo Itzal, beti prest azken aurreko paseoa emateko… sofaraino. Hau amaitzen denean, errodatzen irtengo da!

Ni eguzkitan oso lasai egonda,ea, ez zirikatu…

Hiria hutsik edukitzearekin batera, badirudi gure ohiko txoritxo batzuek animatzen direla bisita bat egitera. Ohituta geunden txolarreetara, buztangorrietara, txatxangorrietara,… baina lehen aldia da txinbo kaskabeltz bat ikusten dudala nire leihora agertzerakoan.

Egun pare batez izan ditugu hainbat hemen inguruan, euren kantu eta presentziarekin gozatzen eta inguruko eltxoekin akabatzen, eskerrik asko!

curruca capirotada hembra
Zer duzu gaur jateko?

Nire leiho aurreko teilatuan, txolarreek habia egiten dute. Horretarako, goroldioa lapurtu didate sarrerako hormatxotik, txakur-ileak eta burdin hesian lotutako zuntzaren bat, haize-egunetakoak.

Teila berdinen azpian, hainbat habia . Txitak jaiotzen direnean, Hau ez da bizitzea izango…

Buztangorria, inguruan ohikoa den beste bat. Goizero kantatzen du alboko etxeko antenara igota. Eta noizean behin argazkiren bat ateratzen uzten digu…

Atseden hartzen dut eta gero jarraituko…

Eta bere laguna, bere burua interesgarri bihurtuz.

Interesgarria? Eta nor uste duzu ari dela habia egiten?

Egunero, eguuuunero, gure lagunik goiztiarrenak esnatzen gaitu, txatxnagorriak. Eta batzuetan, hiruzpalau ahotsetako kontzertuak izaten dira, inguruko lau zuhaitz txikien artean ederki banatuta.

petirrojo
Hau nirea da , ez dut inorekin partekatzeko asmorik!

Inguruko kaskabeltz handia, neskari deika. Tit tit… tit tit…

carbonero comun
Afaria prest daukat! Jateraaa!!!

Eta atzo bertan, karnaba talde handi bat kantu edo liskarretan lehiatzen ari zen, ez nago oso ziur…

jilguero
Karduak kendu dizkidatela, nireak direla!

Eta hau bai ez nuela espero, txepetxa bat! Bere trino onena oparitu dit. Espero dut hemen habia egiten ariko zarela…

chochin comun
Ba pentsatzen ari naiz, leku ona dirudi…

Denbora aurrera doa, gutxiago falta da.

Herrerillo común

Pequeñito, gracioso, adorable, simpático, muñequito, colorido, curioso….todo lo que se diga del herrerillo es poco.

Es un ave muy común en nuestros bosques, pero tan inquieta que no llegamos a divisarla con facilidad. Se confunde con su pariente el carbonero común, con el que comparte el pecho amarillo y mejillas blancas.

Con la cara lavada y recién peinao

Llama la atención su color azul en alas y capuchón, junto con la leve corbata negroazulada de su pecho. También las patas muestran una tonalidad gris azulada.

Recuerda: pelo punki azulón, botas molonas y corbata de boda

La frente blanca destaca entre el azul brillante del píleo y el antifaz, finamente delineado, de sus ojillos negros.

y la máscara del Zorro! pero sin tomar el sol, por eso estoy tan blanquito

El dorso, en pequeño contraste, nos enseña una zona más verdosa, como si se hubieran mezclado los otros tonos…

tengo la espalda del color de la hierba bajo los robles

Y su pico, diminuto pero fuerte, constituye la herramienta ideal para su variada dieta compuesta de semillas, frutos, brotes y bichillos varios.

Pico piquito picón, pequeño pero matón

En los juveniles se puede apreciar una coloración amarillenta en frente y mejillas

de perfil, se ve ahora?

con menor cantidad de azul, dandole un aire más despejado y mejor peinado

me he peinado p’atrás, para que veáis el colorcillo amarillo del que os hablaba…

En las viñas del camino, residencia y descanso de numerosas aves, el herrerillo común encuentra una buena sombra con picoteo al gusto, ya que entre los frutales localiza diminutos animalillos

herrerillo común
Gustáis? Hay para todos!

cortando en este proceso algunas florecillas, por lo que también se le conoce como picaflor o cortaflor, pero como para sacar adelante una nidada de 4 o 5 pollitos hacen falta miles de orugas y larvas, es de gran ayuda para los agricultores.

trabajando sin parar, no veas lo que tragan los churumbeles…

Aunque luzca pecho amarillo como el carbonero y tamaño similar al garrapinos el herrerillo es fácilmente identificable, aquí tenéis una comparativa para distinguirlos.

carbonero
Carbonero común, cabeza negra, mejillas blancas, pecho amarillo
garrapinos
Carbonero garrapinos, cabeza negra con penacho blanco, mejillas blancas, pecho ocre
y el más guapo de todos, está claro, no? azulito, pecho amarillo y antifaz!

Hasta aquí el post de hoy. Otro día hablaremos más y mejor de estos simpáticos pajaruelos, nos vemos!

Amilotx urdin

Txikitxu, xelebre, maitagarri, jatorra, panpintxu, koloretsu, bitxi…, Amilotx urdinari buruz esaten den guztia gutxi da.

Oso hegazti arrunta da gure basoetan, baina hain urduri denez, zeren ez dugu erraz ikusten. Bere senidearekin, kaskabeltz handiarekin, bizkarralde horia eta masail zuriak partekatzen dituenarekin, nahasten da.

aurpegia garbi garbia eta orraztu berri

Deigarria da bere kolore urdina hegaletan eta kaputxoian, bere bularreko gorbata beltz urdinxka leunarekin batera. Hankak ere gris urdinxkak dauzka.

Gogoratu: ile punki azuloia, bota molonak eta ezkontzako gorbata

Kopeta zuria, pileoko urdin distiratsuaren eta bere begi beltzen artean fin fina delineatuta dagoen mozorroa nabarmentzen dira.

Eta Zorroaren maskara! Baina eguzkia hartu gabe, horregatik nago hain zuri

Bizkarraldeak, kontraste txikian, berdexkagoa den eremu bat erakusten digu, beste tonuak nahastu izan balira bezala…

Haritzen azpiko belarraren kolorearen bizkarra dut

Eta bere mokoa, txikia baina indartsua, tresna ezin hobea da haziz, fruituz, kimuz eta zomorrotxo desberdinak osatutako dietarako.

Moko pikatxoia, txikia baina matoia

Gazteen kasuan, kolore horixka ikus daiteke kopetan eta masailetan.

perfilean, ikus daiteke orain?

Urdin kantitate txikiagoarekin, aire garbiagoa eta hobeto orraztua bere aurpegiari ematen

Atzerantz orraztu naiz, aipatu dizudan koloretxo horia ikus dezazuen…

Bideko mahatsietan, hainbateko hegaztien lekubizita eta geralekua, atseden txiki harzen du amilotx urdiñak. Han zerbait jateko bilatzen du, zomorrotxoak loreen artena bizitzen baitdira.

herrerillo comun
Gustatzen zaizkizu? Denontzat dago!

Prozesu honetan loretxo batzuk mozten. Beraz, Picaflor edo Cortaflor bezala ere ezagutzen da, baina 4 edo 5 txitoko habia bat aurrera ateratzeko milaka beldar eta larba behar direnez, nekazarientzat oso lagungarria da.

Lanean etengabe, ez ikusi txurumbelek zer irensten duten…

Kaskabeltz handia bezalako bular horia eta pinu-kaskabeltzaren antzeko tamaina duen arren, erraz identifika daiteke, baina hemen konparazio bat duzue horiek bereizteko.

carbonero
Kaskabeltz handa, buru beltza, masail zuriak, bular horia
garrapinos
Pinu kaskabeltza, buru beltza gandor zuriarekin, masail zuriak, bular okrea
Eta ederrena, argi dago, ezta? Urdinxka, bular horia eta mozorroa!

Honaino gaurko post-a. Beste egun batean gehiago eta hobeto hitz egingo dugu txori jator hauetaz, ikusiko dugu elkar!

Mito común

Con ese nombrecito se pudiera pensar en un ser mitológico, pero de menor envergadura que los grandes dioses….y estamos hablando de un pajarito que mide unos 14 cm.

Pequeñito, sí, pero a ver quién la tiene más larga…

En realidad, la mayor parte de su longitud pertenece a su cola, la cual, en contraste, da a su cuerpo la apariencia de una pelotita

Qué pensabas? hablaba de mi cola!

Es fácil divisarlos en los bosquecillos de quejigos de Arraiz. Curioso, se mueven en grupos de varios ejemplares, siendo habitual distinguir dos en la misma rama

Tú has visto a los cotillas esos, los que nos sacan fotos, les conoces de algo?

El plumaje es una variación de rosa, negro y blanquecino, pardo por el dorso y rosáceo por el vientre, y una cabecita blanca con listas negras a ambos lados.

pues ahora que lo preguntas….me resultan familiares, son del barrio?

Ojillos negros con un halo dorado y patas negras. Y el diminuto pico perfecto para degustar pequeños insectos y frutos.

Yo ya les he visto varios días seguidos por aquí…

Con el pico rebuscan bajo los líquenes de la corteza en busca de alimento, pulgones, semillas, insectos…a veces en posiciones casi acrobáticas

pues ante la duda, mejor me escondo…

Revoloteando sin descanso entre ramajes y árboles varios y descansando breves instantes para volver a salir corriendo, digooooo volando!

pues yo, mejor me largo volando!

En un momento de descanso, le dejamos seguir con sus tareas. Adios!

Eso, fuera de aquí, que me alborotáis el gallinero, con lo tranquilos que estábamos solitos…

Bultaulule

Izen horrekin pentsa liteke izaki mitologiko bat, baina jainko handiak baino txikiagoa… eta 14 cm inguruko txori batez ari gara.

Txikitxo, bai, baina ea nork duen luzeena…

Egia esan, bere luzeraren zatirik handiena bere isatsari dagokio, honek, kontrastean, bere gorputzari pilotatxo baten itxura ematen dio.

Baina zer uste zenuen? Nire isatsari buruz ari nintzen!

Erraz ikusten dira Arraizko erkameztietan. Kuxkuxero, hainbat aleko taldeetan mugitzen dira, eta ohikoa da adar berean bi bereiztea

Zuk ikusi dituzu kotilla horiek, argazkiak ateratzen dizkigutenak, zerbaitetik ezagutzen dituzu?

Lumajea arrosa, beltz eta zurixka bariazio bat da, bizkarraldetik arre eta sabeletik arrosaka, eta buru zuri bat bi alboetan zerrenda beltzak dituena.

Ba orain, galdetzen ari zarela…, ezagunak egiten zaizkit, auzokoak dira?

Begitxo beltzak, urre-koloreko halo batekin eta hanka beltzekin. Eta intsektu eta fruitu txikiak dastatzeko mokatxo perfektua.

Tipo horiek ikusi ditut nik hemen egun batzuk jarraian.

Mokoarekin enborrazalaren likenoen azpian arakatzen dute, janari, hazi, hazi, intsektuen bila… batzuetan ia akrobaziazko posizioetan.

Bada, zalantzaren aurrean, hobe dut ezkutatzea.

Adarren eta zuhaitzen artean hegan eginez, eta atseden labur bat hartuz, berriz ere korrika irteteko, hegan esan nahi duuuuut!

Ba nik, hobe dut alde egitea!

Atseden une batean, bere zereginekin jarraitzen uzten diogu. Agur!

Hori, hemendik kanpo, oilategia alborotatzen didazuela, oso ondo bakar-bakarrik geundela…

Colirrojo tizón,fuego y carbón

En el bilbaíno barrio de Rekalde, camino hacia el monte Arraiz, existe una carretera sólo de ida, llena de curvas y con poco tráfico. A un lado, la pared de roca con un corte vertical. Al otro, en uno de sus meandros, un jardincillo con matorrales y arbolillos sirve de residencia habitual a una numerosa tribu de colirrojos.

colirrojo tizon macho
Queda claro mi nombre, verdad? cuerpo casi negro y colita rojiza en los machos

Tras observarlos varios días, decidimos hacer una sesión de fotos intensiva…descubriendo que estaban tan acostumbrados a la especie humana que se portaban casi como gorriones, sin miedo.

colirrojo tizon hembra
y un precioso traje gris terciopelo en las hembras, más disimuladas

Incluso parecían observarnos con cierta hostilidad…quizás nos estábamos metiendo demasiado en su terreno…

colirrojo tizon macho mirando
Mírame fijamente! Se aprecian mis patas negras y el pecho gris

O sólo nos ignoraban. Otro humano más pasando por aquí, buf, que aburrimiento…

colirrojo tizon hembra mirando
la parte inferior de mi cuerpito es de un tono más cálido….mmmmmm gris champán?

Al pie de los arbustos, la madre naturaleza proporciona generosa ración de gusanitos…

colirrojo tizon macho espalda
En contraste con mi espalda casi negra, destaca el blanco en las alas y el rojo en la cola

Y junto a la zona rocosa, un espacio perfecto para protegerse

colirrojo tizon juvenil
Las crías pasan más desapercibidas, vistiendo un tono monocorde, con una línea blanquecina a lo largo del pico

En una parte de esta zona se instaló un red metálica como prevención , y los colirrojos han aprovechado para construir nidos allí, en compañía de carboneros y herrerillos.

colirrojo tizon hembra red metalica
Estamos jugando al escondite y me ha tocado……nueve y diez! escondido o no, allá voy!!!

Veis? igual que un gorrión, esperando las miguitas

colirrojo tizon hembra mirando
A ver si terminas ya ese bocadillo, que estoy esperando….

La zona ajardinada les sirve para juegos y revoloteos varios

colirrojo tizon vuelo
Te he visto! estás detrás del árbol!

y la rocosa para darnos estas imágenes de saltos

colirrojo tizon hembra salto
Txorromorropikotayoké!!!!

Los árboles, como lugar de observación, desde donde no nos quita ojo este vigilante…

colirrojo tizon macho rama
Estos niños, siempre alborotando…

Hasta que nos despide esta colirrojo, deseándonos un feliz día, gracias por la sesión!

colirrojo tizon hembra arbol
Volved cuando queráis, aquí estaremos!

Buztangorri iluna, ikatza ta sua

Bilboko Errekalde auzoan, Arraiz mendirako bidean, igotzeko bakarrik errepide bat dago, bihurgunez betea eta trafiko gutxikoa. Alde batean, harrizko horma dago, ebaketa bertikalean. Beste aldean, meandroetako batean, lorategi txiki bat dago, sastraka eta zuhaixkekin, Buztangorri talde baten ohiko bizilekua dena.

colirrojo tizon macho
Argi dago nire izena nondik datorren, ezta? Gorputz ia beltza eta buztantxo gorrixka arretan

Egun batzuetan haiei begira egon ondoren, argazki saio trinko bat egitea erabaki genuen… giza espeziera hain ohituta zeudela konturatuta, ia txolarreak bezala portatzen zirela, beldurrik gabe.

colirrojo tizon hembra
Eta belusezko traje gris eder bat emeengan, disimulatuagokoa

Etsaitasun apur batekin ere begiratzen gintuzten… beharbada gehiegi sartzen ari ginen haren eremuan…

colirrojo tizon macho mirando
Begiratu niri ondo! Nire hanka beltzak eta bular grisa estimatzen dira eta

Edo ez ziguten jaramonik egiten. Beste gizaki bat gehiago hemendik pasatzen, buf, asperdura baino…

colirrojo tizon hembra mirando
Nire gorpuaren behealdea tonu beroagokoa da… Mmmmm xanpain grisa?

Zuhaixken oinetan, ama naturak zizare sorta eskuzabala ematen du…

colirrojo tizon macho espalda
Nire bizkar ia beltzarekin kontrastean, hegoetan zuria eta isatsarean gorria nabarmentzen dira

Eta eremu harritsuaren ondoan, babesteko gune ezin hobea

colirrojo tizon juvenil
Kumeak nabaritugabeak pasatzen dira, tonu monokordekoak, mokoan marra zurixka

Gune horren zati batean metalezko sare bat jarri zuten prebentzio gisa, eta buztangorriek habiak eraikitzeko baliatu dute han, kaskabeltz eta amilotxen konpainian.

colirrojo tizon hembra red metalica
Ezkutaketan jolasean ari gara, eta tokatu zait… bederatzi eta hamar! Ezkutatuta ala ez, hara noa!

Ikusten? Txolarre bat bezala, papurren zain.

colirrojo tizon hembra mirando
Ea ogitartekoa amaitzen duzun, zain nagoen eta…

Lorategiak jolasetarako eta hegalditxoak egiteko balio die

colirrojo tizon vuelo
Ikusi zaitut! Zuhaitzaren atzean zaude!

Eta arrokatsuko eremua jauzien irudi hauek emateko.

colirrojo tizon hembra salto
txorromorropikotayoké!!!!

Zuhaitzak, behaketa-leku gisa, bertatik ez digu begirik kentzen zaindari honek…

colirrojo tizon macho rama
Ume horiek, beti zalapartaka…

Buztangorri eme hau gu kaleratu arte, egun zoriontsua opa diguzu, eskerrik asko saioagatik!

colirrojo tizon hembra arbol
Itzuli nahi duzuenean, hemen egongo gara!

Abusuko Kaioak

Eta nik, kaio bat besterik ez dagoela uste nuenak, bizi guztikoa, hankak horiak eta begiak haserre, tonu zuri eta grisak gorputzean, eta margotxo gorria moko horian.

Baina nik zuri zer egin dizut? haserre nagoela… aurpegi on honekin…

Keinu adeitsuak eta harroko itxura…

gaviota patiamarilla
Pa ‘txula, ni, Bilbokoa bainaiz

Eta Abusu-La Peña inguruan hainbat alerekin egiten dut topo, kolore eta tamaina askotakoak, antxeta mokogorri eder hau bezala, neguko lumajea jantzita, mokoa eta hanka gorriak eta masailean orban gris bat dituena.

gaviota reidora invierno

Neguko eguzki izpi herabeez gozatzen, katiuska gorriak daramatzat. Dotoreak, e?

Batzuek zentzu artistiko handia zuten, beraz argazkiak dotorea izan behar zuen… euri-jasaren ondoren, ur-goraldiak tinko iraun behar zuen korrontearen artean.

gaviota patiamarilla
Hamar kanoi hegaleko, haizea txopan kandela orotan, ez du itsasoa mozten, hegan egiten du…

Kaio honek, udako lumajearekin, buru marroia du.

Hori da udak daukana, morenita jartzen zarela.

eta bibote zuri txiki bat

Eta jan dudan banillazko izozkia, goxo-goxo…

Eta espezie bereko mozuela gazte honek koloreen artean aukeratzeko gai ez dena…

Oraindik geratzen zait denbora zurixka bat nire ahizpa nagusiek bezala, baina horrela oso polita nago, ezta?

Baina iruditu zitzaidan ederrena kaio hauskara hura izan zen, espezie hankahoriak baino tonu apur bat argitsuagoak eta begi argi gardenak zituena, itxura ona ematen zioten.

Eta gaztainondo xume batzuk nire adats ederrean, dotore bezain xume

Badirudi gure hankahoria ez datorrela bat nire iritziarekin…

gaviota patiamarilla
Baina ondo begiratu didazu? Dotoretasunerako, nirea!

Eta amaitzeko kaio iluneko ale hau, behin bakarrik ikusi egin duguna. Bisitan etorriko zen…

gaviota sombria
Atseden labur bat Nerbioi ibaiaren ur zalapartatsuetan, Peña parean, udarako leku bila

Tonu eta kolore guztietakoak, gazteak eta helduak, inguruko gainerako uretako biztanleekin espazioa partekatuz… beti presente, gure kaioak.